Królowo polski
Módl się za nami
Modlitwa za Ojczyznę
Wszechmocny, wieczny Boże, który przez wieki naród polski otaczałeś swą
przemożną opieką i ożywiałeś łaską swoją. † Wobec wielkich przemian,
trudności i niebezpieczeństw, które przeżywamy, stajemy dziś przed Tobą,
świadomi powagi chwili, * i prosimy Cię, Boże, napełnij nas mocą Ducha
Twojego. † Obdarz pokojem i jednością, udziel ducha miłości, prawdy,
wzajemnego zrozumienia i rozwagi, * abyśmy przezwyciężając wszelkie
trudności, zdołali ocalić nasze wspólne dobro, ojczyznę umiłowaną. Przez
Chrystusa, Pana naszego.
Modlitwa w życiu chrześcijanina
Modlitwa jest nieodłączną częścią życia człowieka wierzącego. Istnieje zależność pomiędzy intensywnością wiary, a modlitwą. Jeżeli człowiek się modli pogłębia swoją wiarę, jeśli natomiast brakuje modlitwa to stopniowo odchodzi od Pana Boga. Nie wyobrażam sobie chrześcijanina, który nie potrafiłby się modlić, albo tym gorzej – nie wiedziałby, co to jest modlitwa. Przecież modlitwa to rozmowa z Panem Bogiem. Może to być rozmowa prywatna lub zbiorowa. Modlitwa zbiorowa odbywa się podczas Mszy św., gdzie wraz z całym ludem odmawiamy wyuczone na pamięć teksty, oddając tym samym hołd Jezusowi i składając Mu cześć. Odbywa się także przed i po lekcji religii, po posiłkach. Właściwie odbywa się ona często przed jakimiś czynnościami – wówczas jest to prośba do Ducha Świętego o natchnienie oraz o dobre wykorzystanie danego czasu czy prawidłowe wykonanie pracy. Jednak po zakończeniu danych czynności także modlimy się najczęściej modlitwą dziękczynną. Dziękujemy Bogu za ofiarowane łaski, za dobrze wykonaną prace. Jak już wspomniałam, rozmowa prywatna występuje wtedy, gdy chcemy podzielić się z Bogiem naszymi problemami czy radościami. Najczęściej nie odmawiamy wówczas regułek, chociaż to też jest normalne zjawisko i nikt nikomu nie może tego zabronić. Taka modlitwa polega na dialogu między Bogiem a rozmawiającym. Powierzamy Bogu nasze tajemnice, problemy, radości. Dzielimy się z Nim wszystkimi myślami, gdyż chcemy, by On był z nami i przy nas. Dzięki modlitwie możemy zjednoczyć się z Naszym Panem Modlitwa powinna być jednym z najważniejszych elementów naszej wiary. Modlitwa to rozmowa z samym Panem Bogiem. Jest ona naszym przeświadczeniem, że możemy się zwrócić do Niego, wyżalić, powiedzieć, co nas trapi, poprosić o wsparcie duchowe i wiemy, że On nas zawsze wysłucha. Myślę, że nie powinniśmy unikać rozmowy z Naszym Ojcem, ponieważ jest to coś pięknego, coś wzniosłego. Nie możemy się obawiać tego, że jeśli mamy jakieś grzech na sumieniu, to w modlitwie Pan Bóg nas nie wysłucha. Jest to nieprawda, ponieważ nasz Ojciec kocha nas wszystkich, tych dobrych i tych trochę gorszych, dlatego bardzo się cieszy, gdy rozmawiamy z Nim, modląc się. Modlitwę do Pana Boga możemy śmiało potraktować jako rozmowę z naszym najlepszym Przyjacielem. Często my, chrześcijanie, czujemy duży respekt przed Bogiem, dlatego nasze modlitwy są tak oziębłe, bardzo monotonne. Dlatego wydaje mi się, że jeśli uświadomimy sobie, że Bóg jest naszym przyjacielem, na pewno dużo zyskamy. Nasza modlitwa będzie wówczas gorąca, naprawdę szczera i z głębi serca. Pamiętajmy, że przez modlitwę stajemy się prawdziwymi dziećmi Bożymi.
Opracowała D. Skiba
KOŚCIOŁY I SANKTUARIA ŚWIATA – WŁOCHY
Chiesa di Santa Maria del Monte Carmelo – Kościół Najświętszej Marii Panny z Karmelu wraz ze znajdującym się obok dawnym konwentem karmelitańskim znajduje się w Acireale, nadmorskim mieście na Sycylii, leżącym u podnóża wulkanu Etna. Jest jednym z kilkunastu kościołów w mieście, które znane jest ze swojej sztuki i malarstwa oraz tego, że mieści się tu najstarsza akademia na Sycylii. Pierwotny kościółek został zbudowany w 1554 r. Mimo tego, że data budowy nie została zapisana w żadnej księdze, zachowała się w ruinach starej krypty nagrobna tablica Pietry Castagna , siostrzenicy papieża Urbana VII , która zmarła 1września 1554 r. i została tu pochowana. Budowa klasztoru przylegającego do kościoła została rozpoczęta w 1585 r. a w 1621 r. sprowadzili się tu karmelitanie. Świątynia przetrwała dwa silne trzęsienia ziemi i w 1928 r. stała się kościołem parafialnym. W jednonawowej budowli znajduje się wiele kaplic dedykowanych świętym pańskim. Na uwagę zasługuje kaplica św. Alberta i św. Anioła , którzy są dwoma patronami prowincji sycylijskich. Św. Albert z Messyny i św. Anioł z Licaty byli karmelitami , którzy swoją posługę sprawowali na Sycylii. Duże wrażenie robi kaplica św. Szymona Stock z przepięknym malowidłem, na którym Najświętsza Maria Panna daruje mu szkaplerz. Św. Szymon Stock urodzony w Anglii w XII wieku po studiach w Oksfordzie początkowo wiódł życie pustelnika. Po przybyciu karmelitów na Wyspy wstąpił do zgromadzenia i z czasem został wybrany przeorem generalnym. Wyróżniał się gorącym nabożeństwem do Matki Bożej. Maryja odwzajemniła jego synowskie oddanie i objawiła się mu 16 lipca 1251 r. Święty tak relacjonował to widzenie: „Nagle ukazała mi się Matka Boża w otoczeniu wielkiej niebiańskiej świty i trzymając w ręce habit Zakonu, powiedziała mi: «Weź, Najukochańszy Synu, ten szkaplerz twego Zakonu, jako wyróżniający znak i symbol przywilejów, który otrzymałam dla ciebie i dla wszystkich synów Karmelu. Jest to znak zbawienia, ratunek pośród niebezpieczeństw, przymierze pokoju i wszechwieczna ochrona. Kto w nim umrze, nie zazna ognia piekielnego»”. Św. Szymon dożył 100 lat. Zmarł w opinii świętości 16 maja 1265 r. W Kościele N.M.P z Karmelu znajduje się przepiękny XVIII-wieczny bogato zdobiony złoceniami posąg Madonna del Carmelo. Po przylegającym niegdyś klasztorze dziś nie pozostał żaden ślad. Budynki zostały zagarnięte przez państwo włoskie i mieściły się w nich najpierw koszary a obecnie szkoła podstawowa. Kolejny smutny koniec wielowiekowej budowli, uświęconej modlitwą i pracą zakonników.
Anita Iwańska – Iovino