„Na początku stworzenia Bóg stworzył ich jako mężczyznę i kobietę:
dlatego opuści człowiek ojca swego i matkę i złączy się ze swoją żoną,
i będą oboje jednym ciałem. A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało.
Co więc Bóg złączył, tego człowiek niech nie rozdziela!”
(Mk 10,6-9)
Przygotowanie narzeczonych do zawarcia sakramentu małżeństwa:
1. Zarezerwowanie terminu ślubu ok. 6 miesięcy przed ślubem (dzień i godzina).
2. Spisanie Protokołu Przedślubnego w kancelarii parafialnej parafii, gdzie będzie pobłogosławione małżeństwo (3 miesiące przed ślubem). Należy przedstawić dokumenty:
● dowody osobiste,
● świadectwa chrztu,
● świadectwa bierzmowania,
● świadectwa ukończenia katechizacji szkolnej z ostatnich klas szkół lub Indeks Formacji katolickiej,
● świadectwa ukończenia Katechizacji Przedmałżeńskiej,
● świadectwo ukończenia Katechizacji Przedślubnej.
3. Udać się do Urzędu Stanu Cywilnego celem wybrania Zaświadczenia stwierdzającego brak okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa (3 egzemplarze) i dostarczyć do kancelarii parafialnej (1 – 2 miesiące przed ślubem). Do USC należy zabrać:
● dowody osobiste,
● wyciągi aktu urodzenia,
● pieniądze na opłatę skarbową.
4. Poprosić proboszcza (ów) swoich parafii o wygłoszenie zapowiedzi przedślubnych (najlepiej miesiąc przed ślubem) okazując odpowiedni dokument.
5. Odbyć dwie spowiedzi przedślubne (spowiedź potwierdzona dokumentem).
6. Zaplanować dwie osoby dorosłe (mężczyznę i kobietę) na świadków sakramentu.
Więcej o sakramencie małżeństwa:
– Katechizm Kościoła Katolickiego (1601-1666);
– Konkordat (art. 10);
– Kodeks prawa kanonicznego (1055-1165);
– Instrukcja Episkopatu Polski o przygotowaniu do zawarcia małżeństwa w kościele katolickim (13 XII 1989);
– Synod Archidiecezji Przemyskiej:
Statut 378.
Należy zachęcać młodzież, aby sakrament małżeństwa był poprzedzony zaręczynami, które winny odbyć się w gronie rodzinnym na około 6 miesięcy przed ślubem.
Statut 379.
Małżeństwa katolickie powinny być zawierane podczas Eucharystii, celebrowanej w uroczystej oprawie liturgicznej, o ile to możliwe, z podziałem posług liturgicznych. Nowożeńcy mogą przyjąć komunię świętą pod dwiema postaciami.
Statut 380.
Jeśli w tym samym dniu więcej par zawiera sakrament małżeństwa, należy je zachęcać do wspólnotowego celebrowania liturgii sakramentu małżeństwa.
Statut 381.
Błogosławienie małżeństw może nastąpić w każdym czasie. Jeżeli jednak miałoby to miejsce w czasie Adwentu lub Wielkiego Postu, wówczas należy pouczyć nowożeńców o szczególnym charakterze tych okresów.
Statut 382.
Zachęca się duszpasterzy, aby brali pod uwagę pożytek płynący z błogosławienia małżeństw podczas Mszy świętej niedzielnej w obecności większej liczby wiernych i proponowali taką ewentualność narzeczonym.
Statut 383.
Właściwym miejscem zawarcia małżeństwa jest parafia jednego z nupturientów, na terenie której przebywa na okres stały, czasowy lub miesięcznego pobytu, a w przypadku tułaczy miejsca aktualnego przebywania. W innym miejscu małżeństwo może być zawarte za pozwoleniem własnego ordynariusza lub własnego proboszcza.
Statut 384.
Ze szczególną starannością, przy współudziale nupturientów, należy przygotować teksty liturgiczne, oprawę i uroczysty wystrój świątyni, aby nadać obrzędom świąteczny i niecodzienny wyraz.
Statut 385.
§ 1. Należy podtrzymywać zwyczaj zawierzania się młodej pary Matce Bożej lub Świętej Rodzinie. Zawierzenie to może dokonać się w domu nowożeńców lub w kościele, tuż po ceremonii zaślubin.
§ 2. Zaleca się podtrzymywanie zwyczaju błogosławieństwa udzielanego przez rodziców oraz religijnego powitania po powrocie z kościoła przy śpiewie pieśni religijnych.
Statut 386.
§ 1. Duszpasterze i bliscy powinni usilnie zachęcać narzeczonych i ich rodziny do urządzania wesel bezalkoholowych.
§ 2. Małżonkom, którzy decydują się na przyjęcie się bezalkoholowe, należy okazać szczególne uznanie i poparcie. Można im przekazać specjalne błogosławieństwo biskupa, o które należy wystąpić pisemnie do Kurii, podając nazwiska oraz imiona nupturientów.
Statut 387.
W przypadku małżeństw mieszanych, młodocianych, z niewierzącymi, niepraktykującymi jak i odstępcami od Kościoła katolickiego należy stosować się do zaleceń Kodeksu Prawa Kanonicznego oraz obowiązujących instrukcji Konferencji Episkopatu Polski.
Statut 388.
§ 1. Fakt zawarcia małżeństwa należy odnotować księdze ślubów miejsca jego zawarcia oraz na marginesie aktu chrztu w księdze ochrzczonych w następującym brzemieniu: „N.N. zawarł(a) małżeństwo z XY w dniu … r., podpis.”
§ 2. Jeżeli małżeństwo zostało zawarte poza parafią chrztu nowożeńców, należy niezwłocznie zawiadomić o fakcie jego zawarcia proboszcza parafii chrztu oraz udzielającego licencji.
§ 3. Proboszcz parafii chrztu ma obowiązek odnotować fakt zawarcia małżeństwa w księdze chrztu i przesłać wiadomość o dokonaniu tej adnotacji do parafii zawarcia małżeństwa.
§ 4. Potwierdzenie o dokonanej adnotacji winno być zaznaczone odnotowane w protokole przedślubnym.
Statut 389.
Małżeństwo sakramentalne ochrzczonych powinno uzyskać skutki cywilne. Należy w tym celu wypełnić postanowienia Instrukcji Konferencji Episkopatu Polski z dnia 15.11.1998 r.
Statut 390.
Duszpasterze z racji swojej posługi mogą przyjmować od nowożeńców dobrowolną ofiarę, objaśniając, że jej część składana jest na potrzeby duszpasterstwa rodzin. Nie mogą jednak jej żądać, określać wielkości ani uzależniać od niej oprawy zewnętrznej posługi sakramentalnej.
Przemyśl 1995-2000
