Dziś obchodzimy uroczystość św. Stanisława, który jest jednym z głównych patronów Polski.
Urodził się w Szczepanowie k. Bochni ok. 1040r., zginął śmiercią męczeńską 11 kwietnia 1079 r. w Krakowie na Skałce.
Za czasów króla Bolesława Śmiałego był biskupem Krakowa. Z królem łączyło go to, że obaj popierali reformę kościelną, jaką wprowadził papież Grzegorz VII. Jednak współpracę ówczesnego biskupa z królem zakończył konflikt o nie wyjaśnionym dotychczas podłożu. Jego skutkiem była śmierć biskupa Stanisława, który zginął z rąk władcy. Biskup Stanisław został kanonizowany przez papieża Innocentego IV w Asyżu – 17 września 1253 r.Przekazem historycznym świadczące o św. Stanisławie są Roczniki, czyli kronika diecezji krakowskiej. W tym dokumencie znajduje się data rządów i wiadomość o translacji ciała biskupa. O świętym pisze także pierwszy historyk polski, Gall oraz bł. Wincenty Kadłubek.
Warto wspomnieć, że szczególnym czcicielem św. Stanisława, Biskupa-Męczennika był ojciec święty Jan Paweł II, który to przez 15 lat był jego następcą. Co roku urządzał ku jego czci uroczystą procesję z relikwiami Świętego ze Skałki w Krakowie na Wawel. Rocznicę zaś 900-lecia śmierci Męczennika opracował w najdrobniejszych szczegółach. Pielgrzymkę swoją do polski odbył właśnie w tę rocznicę. Chwalebną postać Biskupa przypomniał w swoim kazaniu powitalnym na placu Zwycięstwa w Warszawie, na konferencji do Episkopatu Polski na Jasnej Górze, w katedrze krakowskiej na zakończenie synodu krakowskiego, który rozpoczął, oraz w homilii pożegnalnej na Błoniach Krakowskich. Choć jeszcze przed przybyciem do polski 8 maja w Rzymie w Kościele św. Stanisława odbył uroczystą celebrę.
Święty Stanisław jest jednym z głównych patronów Polski a ponadto także patronem archidiecezji gdańskiej, gnieźnieńskiej, krakowskiej, poznańskiej i warszawskiej oraz diecezji lubelskiej, płockiej, sandomierskiej i tarnowskiej. Natomiast św. Jan Paweł II nazwał go „patronem chrześcijańskiego ładu moralnego”.
