Uroczystość Zwiastowania Pańskiego obchodzona jest w Kościele tradycyjnie dokładnie 9 miesięcy przed Bożym Narodzeniem – w dniu 25 marca. W tym roku w tym dniu wypadała Niedziela Męki Pańskiej – zwana Palmową, która rozpoczyna obchody Wielkiego Tygodnia i ma wyjątkową rangę w roku kościelnym. Ze względu na ten fakt oraz na fakt, że cała oktawa Zmartwychwstania Pańskiego ma również rangę uroczystości przeniesiona została na poniedziałek po Święcie Miłosierdzia Bożego na 9 kwietnia.
Uroczystość Zwiastowania Pańskiego przypomina nam o tym wielkim zdarzeniu, od którego rozpoczęła się nowa era w dziejach ludzkości. Archanioł Boży Gabriel przyszedł do Maryi, niewiasty z Nazaretu, by zwiastować Jej, że to na Niej spełnią się obietnice proroków. Jej Syn, którego pocznie w cudowny dziewiczy sposób za sprawą Ducha Świętego, będzie Synem Najwyższego. Fakt, że uroczystość ta przypada często w trakcie Wielkiego Postu uzmysławia nam, że tajemnica Wcielenia jest nierozerwalnie związana z tajemnicą śmierci i zmartwychwstania Chrystusa.
Dzisiejsza uroczystość najprawdopodobniej nie została wprowadzona formalnym dekretem, ale wyrosła z refleksji nad wydarzeniem tak szczegółowo przedstawionym na kartach Ewangelii. Wiadomo nam, że w IV wieku w Nazarecie powstała bazylika Zwiastowania. Którą wystawił Józef z Tyberiady. Wybudował on kościół na miejscu, gdzie według podania miał stać domek Świętej Rodziny. Jednak najpewniejszą pamiątkę z czasów Maryi jest jej studnia, jedyna w Nazarecie. Na tym miejscu stał kiedyś kościół poświęcony świętemu archaniołowi Gabrielowi.
Nie mamy jednak pewności, dlaczego obchód tajemnicy Zwiastowania wybrano właśnie na 25 marca. Współcześnie owszem łączymy tą datę z Bożym Narodzeniem – jak wiemy łączy te daty 9 miesięcy, jednakże badacze wykluczają ten element. Wskazują zaś, że chrześcijanie pierwszych wieków przywiązywali wielką wagę do ostatnich dni marca i początku kwietnia. Związane to było z datą 14 Nizan w Starym Testamencie – ze świętem Paschy. Prawdopodobnie dlatego właśnie w ostatnich dniach marca wspominano moment Zwiastowania – początku Życia, które przez mękę, śmierć i zmartwychwstanie odnowiło wszechświat.
Powracając do teraźniejszości zwróćmy uwagę na dwie modlitwy, które pozostały nam na pamiątkę tej uroczystości, którymi powszechnie się posługujemy. Są to „Zdrowaś Maryjo” i „Anioł Pański„. Podczas modlitwy tymi modlitwami zachowujmy świadomość ich źródła.
