Czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy Pan wasz przyjdzie
Adwent – czas oczekiwania
Niedzielą – 3 grudnia 2023 r. – rozpoczyna się Adwent, to czas roku liturgicznego, który przygotowuje nas na Boże Narodzenie. Pierwsza niedziela Adwentu otwiera nowy rok liturgiczny. Są cztery niedziele adwentowe. Adwent, jest to czas, który jest nam dany, aby powitać Pana, który przychodzi do nas, aby zrobić miejsce dla Jezusa, który przychodzi, także aby patrzeć w przyszłość i przygotować się na drugie przyjście Chrystusa pod koniec czasu. To od nas już dziś zależy jak przeżyjemy ten Adwent. Co zechcemy zmienić w swoim życiu i postępowaniu, aby za kilka tygodni świętować w duchu Ewangelii Święta Narodzenia Pańskiego.
Uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP
W czasie objawień w Fatimie trójce dzieci – Franciszkowi, Hiacyncie i Łucji w 1917 r. Matka Boża nawiązała do przywileju Niepokalanego Poczęcia. Prosząc o modlitwę w intencji nawrócenia ludzkości poleciła praktykę nabożeństwa do swojego „Niepokalanego Serca”. Obiecała również: „W końcu moje Niepokalane Serce zatriumfuje”.
Ewangelia według św. Marka (13, 33 – 37)
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Uważajcie, czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy czas ten nadejdzie. Bo rzecz ma się podobnie jak z człowiekiem, który udał się w podróż. zostawił swój dom, powierzył swym sługom staranie o wszystko, każdemu wyznaczył zajęcie, a odźwiernemu przykazał, żeby czuwał. Czuwajcie więc, bo nie wiecie, kiedy pan domu przyjdzie: z wieczora czy o północy, czy o pianiu kogutów, czy rankiem. By niespodzianie przyszedłszy, nie zastał was śpiących. Lecz co wam mówię, do wszystkich mówię: Czuwajcie!»
Komentarz do Ewangelii
Wielką niewiadomą jest, kiedy Pan przyjdzie, a wiemy, że nie chodzi tu o gospodarza w naszym codziennym rozumieniu, ale o samego Boga, który w swoim czasie przyjdzie. Niezwykle istotne jest, aby czuwać czyli być przygotowanym duchowo, aby nie lekceważyć tego faktu, że kiedyś wcześniej czy później stanę przed Największym Gospodarzem – Bogiem. Niech więc dzisiejszy apel Chrystusa na początku Adwentu pobudzi nas do refleksji nad sobą i swoim życiem. Przypomnijmy sobie słowa św. Jana Pawła II, który zachęcał do postawy czuwania czyli ciągłej dbałości o czystość swojego sumienia takimi słowami:
„Co to znaczy: „czuwam”? To znaczy, że staram się być człowiekiem sumienia. Że tego sumienia nie zagłuszam i nie zniekształcam. Nazywam po imieniu dobro i zło, a nie zamazuję. Wypracowuję w sobie dobro, a ze zła staram się poprawiać, przezwyciężając je w sobie. To taka bardzo podstawowa sprawa, której nigdy nie można pomniejszać, zepchnąć na dalszy plan. Nie. Nie! Ona jest wszędzie i zawsze pierwszoplanowa. Jest zaś tym ważniejsza, im więcej okoliczności zdaje się sprzyjać temu, abyśmy tolerowali zło, abyśmy się łatwo z niego rozgrzeszali. Zwłaszcza jeżeli tak postępują inni.”
„Adwent to czas na przyjęcie Pana, który przychodzi nam na spotkanie, czas patrzenia w przyszłość i przygotowania się na powrót Chrystusa”
Papież Franciszek
KOŚCIOŁY I SANKTUARIA ŚWIATA – WŁOCHY
Kościół Santissima Annunziata (Zwiastowania) popularnie zwany Bazyliką Rajską to świątynia katolicka położona na północy Włoch, zlokalizowana w mieście Parma, które zostało założone jako kolonia rzymska w 183 r. p.n.e. Kościół ma dość ciekawą historię. Pierwsze prace nad budową całego kompleksu (oprócz świątyni powstawał tu także klasztor franciszkański) rozpoczęły się na początku XVI wieku. Jednak jego lokalizacja była inna niż ta, którą dzisiaj znamy. Kościół konwentualny stał na południe od miasta Parma lecz w 1546 roku został zburzony przez księcia Parmy, kondotiera Pier Luigi Farnese, aby zrobić miejsce dla koszar wojskowych. W 1547 r. następcą Pier Luigiego został jego syn Ottavio, który jednak musiał ścierać się ze sprzeciwem cesarza Karola V, papieża Juliusza III i arystokracji parmeńskiej. Konflikt zakończył się dzięki dyplomatycznej interwencji króla Francji Henryka II. W 1552 r. Ottavio Farnese zdołał odzyskać księstwo. Aby uczcić rozejm, ale przede wszystkim aby pozyskać sobie zwolenników wśród pospólstwa, książę wykorzystując uczucia religijne swoich poddanych, nakazał odbudowę klasztoru i kościoła Zwiastowania N.M.P. Nowy kompleks klasztorny zmienił lokalizację pozostając w obszarze miejskim Parmy. Świątynia została ufundowana 9 maja 1566 r. a pierwszy kamień położył sam książę Ottavio 4 czerwca tegoż roku. Plan kościoła jest dość nietypowy; korpus o kształcie elipsy z pięcioma kaplicami po każdej stronie. Do wnętrza wchodzi się przez monumentalny łuk wejściowy, nad którym dominuje duża płaskorzeźba Zwiastowania N.M.P z 1681 r. wykonana przez barokowego rzeźbiarza Giovanniego Barberiniego. W kościele znajdują się zabytki z pierwszej budowli: m.in. duży ołtarz z Madonną z Dzieciątkiem ze świętymi Janem Chrzcicielem, Łukaszem, Janem Ewangelistą i Franciszkiem oraz fresk Dziewica Zwiastowania pędzla Correggio, który był prekursorem malarstwa iluzorycznego. Styl malowidła pozwala go datować na lata dwudzieste XV w. Jednak to co widzą turyści to tylko kopia fresku wykonana w XIX w. Oryginalne malowidło znajduje się w Galerii Narodowej w Parmie. Zastanawiałam się jak to możliwe? Przenieść obraz – rozumiem, ale fresk? Okazało się, że w tym samym mieście w kościele Frati de’Zocoli di S. Francesco, można zobaczyć Zwiastowanie na fresku, które jest tak piękne, że kiedy zburzono jego pierwotną siedzibę, mnisi umieścili żelazna pręty za tym odcinkiem muru, odcięli go stopniowo i przenieśli fragment muru w inne, bezpieczniejsze miejsce w tym samym klasztorze. A więc tutto e possibile czyli wszystko jest możliwe!
Anita Iwańska – Iovino
