Uroczystość Zwiastowania Pańskiego
We wtorek (25.03) tajemnicę przyjścia na świat Zbawiciela. Maryja przez swoją zgodę została Matką Syna Bożego. W tym dniu szczególnie pamiętamy o tym, że życie ludzkie jest święte i dlatego należy je ochraniać. Jako chrześcijanie mamy obowiązek bronić życia ludzkiego od poczęcia do naturalnej śmierci. Warto też wziąć pod możliwość włączenia się do Dzieła Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego. Polega ona na deklaracji codziennej modlitwy w intencji dziecka poczętego przez 9 miesięcy.
Rekolekcje Wielkopostne
5 – 8.04. 2025
Prawie za 2 tygodnie będziemy mieli możliwość uczestniczyć w rekolekcjach wielkopostnych. Nawiążemy w ten sposób do Misji Parafialnych, które miały miejsce rok temu. Zaplanujmy już dziś swój czas, tak aby wziąć udział w czekających nas rekolekcjach. Program będzie przedstawiony za tydzień.
25 MARCA – DZIEŃ ŚWIĘTOŚCI ŻYCIA
W dniu 25 marca obchodzimy Uroczystość Zwiastowania Pańskiego. To dokładnie 9 miesięcy przed Bożym Narodzeniem. W 1998r. Konferencja Episkopatu Polski ustanawia Dzień Świętości Życia. Jest to odpowiedź na apel Jana Pawła II zawarty w encyklice „Evangelium Vitae” z 1995 roku. „Życie ludzkie jest święte i nienaruszalne w każdej chwili swego istnienia, także w fazie początkowej, która poprzedza narodziny. Człowiek już w łonie matki należy do Boga, bo Ten, który wszystko przenika i zna, tworzy go i kształtuje swoimi rękoma, widzi go, gdy jest jeszcze małym, bezkształtnym embrionem i potrafi w nim dostrzec dorosłego człowieka, którym stanie się on w przyszłości i którego dni są już policzone, a powołanie już zapisane w księdze żywota” (EV 61. Coroczne obchodzenie Dnia Świętości Życia ma na celu budzić świadomość jak wielką godnością obdarzył Bóg człowieka. Zatem chrześcijanie mają obowiązek nie tylko radować się największym darem jakim człowiek został obdarowany – Życiem, ale nade wszystko na „budzenie w sumieniach, w rodzinach, w Kościele i społeczeństwie wrażliwości na sens i wartość ludzkiego życia w każdym momencie i w każdej kondycji. Głośmy zatem prawdę o człowieczeństwie wszystkich istot ludzkich od momentu ich poczęcia do naturalnej śmierci! Pomagajmy tym, którzy są w potrzebie, bądźmy solidarni, afirmujący wartości rodzinne i wspierający ludzkie życie
Duchowa Adopcja Dziecka Poczętego
Duchowa Adopcja jest modlitwą w intencji dziecka zagrożonego zabiciem w łonie matki. Trwa dziewięć miesięcy i polega na codziennym odmawianiu jednej tajemnicy różańcowej oraz krótkiej modlitwy w intencji dziecka i jego rodziców.
Modlitwa Duchowej Adopcji
Panie Jezu za wstawiennictwem Twojej Matki Maryi, która urodziła Cię z miłością oraz za wstawiennictwem świętego Józefa, “Człowieka Zawierzenia”, który opiekował się Tobą, proszę Cię w intencji tego nienarodzonego dziecka które znajduje się w niebezpieczeństwie zagłady i które duchowo adoptowałem. Proszę, daj rodzicom tego dziecka miłość i odwagę, aby zachowali je przy życiu, które Ty sam mu przeznaczyłeś. Amen
Kościoły i Sanktuaria Świata—Włochy
Chiesa di San Giorgio in Velabro – Kościół św. Jerzego na Velabrum to znajdujący się w XII Rione Rzymu( Ripa) niedaleko Łuku Janusa kościół stacyjny z I czwartku Wielkiego Postu. Usytuowany jest w pobliżu Tybru, mieści się na terenie dawnego kompleksu pogańskich świątyń rzymskich. Do boku fasady świątyni przylega sławna Brama Srebrników, zbudowana w 204 r. przez handlarzy i bankierów ku czci cesarza Septymiusza Sewera i jego rodziny. Patronem kościoła na Velabrum jest św. Jerzy, rzymski żołnierz, który poniósł śmierć męczeńską za wiarę chrześcijańską w IV wieku. Jest on zaliczany do grona Czternastu Świętych Wspomożycieli czyli świętych, których wstawiennictwo u Boga kościół uznał za wyjątkowo skuteczne, szczególnie w wypadku chorób. Kult wspomożycieli sięga XIV wieku i jest związany z epidemią dżumy w Europie; zaliczamy do nich świętych: Krzysztofa – patrona nagłej śmierci, Katarzynę z Aleksandrii – patronkę od bólu gardła i głowy, Barbarę – pomocną w godzinie śmierci i w utrapieniu, Błażeja – patrona od bólu gardła, Cyriaka – chroniącego od opętania, Małgorzatę z Antiochii – chroniącą od bóli porodowych, Dionizego – chroniącego od bólów głowy, Wita – od chorych na epilepsję, Idziego – patrona trudnej spowiedzi, Pantaleona – chroniącego od strasznych chorób, Achacego – chroniącego od wszelkich chorób, Eustachego – patrona ludzi w potrzebie, Erazma – patrona ludzi doznających wielkich bólów fizycznych i Jerzego – patrona rycerzy, chroniącego także zwierzęta przed chorobami. Pierwsza historyczna wzmianka dotycząca kościoła pochodzi z Liber Pontificalis czyli Księgi Papieży, wg. której kościół został zbudowany za pontyfikatu Leona II i był wtedy dedykowany św. Sebastianowi. W 741 r. papież Zachariasz nakazał uroczyście przenieść relikwie św. Jerzego do tego kościoła i wtedy zmieniono jego nazwę. Po wielu przebudowach, w XII wieku zyskując dzwonnicę, świątynia nabrała monumentalnego wyglądu. Ostatnia renowacja została przeprowadzona w 1997 r. po tym jak 27 lipca 1993 r. przed kościołem wybuchła bomba podłożona w zaparkowanym obok samochodzie i uszkodziła częściowo świątynię. Kościół ma trzy nawy i ciekawe rozwiązanie architektoniczne. Główna nawa nie jest prostokątna lecz zwęża się w kierunku ołtarza, w najszerszym miejscu ma 9,15 m natomiast w najwęższym 7,30 m. Pomiędzy nawami stoi szesnaście kolumn, nie są one jednolite, jakbyśmy powiedzieli- „każda z innej parafii” co potwierdza że do budowy kościołów pobierano budulec z ruin pogańskich świątyń rzymskich bogów. Najcenniejsze malowidło to XIII – wieczny fresk Chrystus ze św. Jerzym.
Anita Iwańska – Iovino
