Peregrynacja Obrazu Najświętszego Serca Pana Jezusa
Od dnia 19 stycznia trwa w naszej parafii peregrynacja Obrazu Najświętszego Serca Jezusa. Obecnie obraz nawiedza rodziny na ul. Zagórze i ul. Wisze. Mamy szczególną okazję, aby pogłębić ducha modlitwy osobistej, nade wszystko modlitwę rodzinną. Niech zatem ten czas Nawiedzenia będzie okazją do pogłębienia wiary w naszych rodzinach, całej naszej wspólnoty parafialnej. Od naszej postawy zależy czy będzie to czas łaski nawiedzenia czy też może czas niewykorzystany należycie czy wręcz stracony. W intencji poszczególnych rodzin w niedzielę na Mszy św. modlimy się o Boże błogosławieństwo. Warto też pamiętać, aby sąsiedzi w duchu wzajemnej solidarności i wspólnoty wiary, wspólnie odprowadzali obraz do najbliższego domu. Proszę pamiętać, aby wpisać słowa modlitwy wdzięczności do pamiątkowej księgi peregrynacyjnej. Będzie to wymowny znak nawiedzenia Obrazu Pana Jezusa w naszej rodzinie.
Komunikat Prezydium konferencji Episkopatu Polski
W ostatnich miesiącach jesteśmy świadkami zakrojonego na szeroką skalę procesu zmian wprowadzanych przez Ministerstwo Edukacji Narodowej w organizacji lekcji religii w szkołach publicznych. Z tak dużymi zmianami mamy do czynienia po raz pierwszy od 1989 roku. Zarówno te, które zostały przyjęte od września 2024 roku, jak i zapowiadane na wrzesień 2025 roku, nie tylko w sposób jednoznaczny stoją w sprzeczności z przepisami wyższego rzędu, ale przede wszystkim są krzywdzące i dyskryminujące dla wielu uczniów i nauczycieli religii. Zmiany te godzą również w prawa rodziców i opiekunów do wychowania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami, co gwarantuje Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (art. 53). W opinii znacznej części rodziców i nauczycieli religii, co zostało wyrażone m.in. przez różne formy protestów i petycji ze strony środowisk wychowawczych, wprowadzone od września 2024 roku rozporządzeniem Ministra Edukacji zmiany dotyczące niewliczania oceny z lekcji religii do średniej ocen oraz łączenia klas dzieci i młodzieży w różnym wieku edukacyjnym w większe grupy, i to wyłącznie na zajęciach z religii, są szkodliwe z punktu widzenia wychowawczego. Uczniowie powinni bowiem mieć zapewniony dostęp do programu nauczania opartego na treściach adekwatnych do poziomu ich rozwoju oraz zdolności percepcyjnych i poznawczych w danym wieku. Ponadto zmiany te pozbawiają uczniów motywacji do uczestnictwa i angażowania się w lekcje religii. Trzeba w tym miejscu także podkreślić, że wspomniane zmiany zostały wprowadzone w życie bez wymaganego przez Ustawę o systemie oświaty „porozumienia z władzami Kościoła Katolickiego i Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego oraz innych kościołów i związków wyznaniowych” (art. 12 ust. 2), co potwierdził Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 27 listopada 2024 roku. Podobnie ma się rzecz z dalszymi zapowiadanymi przez MEN zmianami. Dotyczą one redukcji wymiaru nauczania religii do jednej godziny tygodniowo oraz nakazu organizowania lekcji religii przed lub po zajęciach szkolnych. Są one dyskryminujące, gdyż będą w sposób znaczący ograniczać prawo do dostępu do lekcji religii dla uczniów, których rodzice, lub oni sami, będą sobie tego życzyć. Nie uwzględniono również wprowadzenia okresów ochronnych dla nauczycieli religii. Wprowadzenie w życie tych rozwiązań również będzie bezprawne, gdyż nie osiągnięto w tym temacie wymaganego porozumienia ze stroną kościelną. Wprowadzane zmiany mogą w konsekwencji prowadzić do całkowitego wyeliminowania nauczania religii w polskich szkołach publicznych . Dokończenie za tydzień
KOŚCIOŁY I SANKTUARIA ŚWIATA – WŁOCHY
Basilica Santissima Annunziata – Bazylika Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny jest głównym sanktuarium maryjnym we Florencji i domem głównym zakonu Serwitów. Na terenie obecnej bazyliki od 1081 r. istniało oratorium założone jako wotum za zakończenie oblężenia Henryka IV, ostatniego rzymsko-germańskiego króla średniowiecza. W 1233 r. opuszczone oratorium wzięli pod opiekę bracia ze zgromadzenia Serwitów. Już w 1250 r. położono kamień węgielny pod budowę klasztoru i przyległej bazyliki, którą wtedy nazwano Santa Maria dei Servi di Cafaggio. Według legendy Słudzy Maryi, zlecili namalowanie do kościoła fresku Zwiastowanie malarzowi Bartolomeo, który mimo iż starał się ze wszystkich sił, nie był w stanie namalować twarzy Dziewicy. Po wielu próbach zasnął przy pracy a kiedy się obudził, twarz dziewicy była już ukończona – jak wierzono została namalowana przez anioła. Fresk, zachowany do dziś, szybko stał się przedmiotem wielkiej czci florentczyków co przyczyniło się do budowy drogi i dużego placu otaczającego bazylikę. W XV w. znacznie rozbudowano kościół, dobudowano kaplice, odrestaurowano niektóre części, lecz projekt przerósł możliwości finansowe zakonu. Zakończenie prac było możliwe tylko dzięki temu, że markiz Mantui, Ludwik III Gonzaga objął bazylikę swoim patronatem. 17 stycznia 1516 r. legat papieża Leona X uroczyście konsekrował kościół. W późniejszych wiekach rodziny Pucci i de’Medici finansowały dalsze prace przy świątyni. W 1806 r. papież Pius VII podniósł ją do godności bazyliki mniejszej. Dziś zwiedzającym, turystom oraz wiernym świątynia jawi się jako monumentalna budowla wraz ze dzwonnicą, z której można usłyszeć bicie dzwonów odlanych w 1872 r. przez florencką odlewnię Moreni. Po prawej stronie znajduje się wiadukt wsparty na łuku, który łączy bazylikę z budynkiem Palazzo della Crocetta, zbudowany po to aby księżniczka Maria Magdalena Medycejska (będąca słabego zdrowia), mogła uczestniczyć we mszy bez pokonywania schodów. W środku świątynia mieści aż 27 kaplic, z których najbardziej znana Kaplica Santissima Annunziata mieści legendarny fresk, o którym Michał Anioł Buonarotti wypowiadał się: Tutaj nie jest to sztuka pędzli, z której została zrobiona twarz Dziewicy, ale coś prawdziwie boskiego”. Trudno opisać całe bogactwo wystroju bazyliki, w której znajduje się aż 6 organów piszczałkowych, m.in. figura św. Rocha z drewna lipowego – dzieło Wita Stwosza, ołtarz główny z 1471 r. z białego marmuru oraz wiele bezcennych fresków (ostatnio odkryte ptaki w locie malowane przez Leonarda da Vinci).
Anita Iwańska – Iovino
