Patronka śpiewu kościelnego

Św. Cecylia

Cecylia jest jedną z najpopularniejszych świętych męczennic początków chrześcijaństwa. Była nadzwyczajnej urody. Nie zawahała się jednak stracić swojego życia w młodym wieku, po to, by zyskać wieczną młodość w Chrystusie. 22 listopada Kościół wspomina św. Cecylię. W roku 822 ciało Cecylii zostało odnalezione w nienaruszonym stanie w katakumbach św. Kaliksta. Przeniesiono je do bazyliki jej imienia na rzymskim Zatybrzu. Zbudowano ją w IV wieku. W 1599 roku, podczas prac renowacyjnych w bazylice dokonano identyfikacji relikwii męczennicy. Wtedy to, w sarkofagu, odnaleziono skrzynię z drzewa cyprysowego, a w niej nietknięte ciało świętej, leżącej na prawym boku. Ciało było przykryte jedwabnym welonem, a ten cały przesiąknięty krwią. Rzeźba, którą możemy dzisiaj podziwiać, odwzorowuje odnalezione wtedy relikwie Św. Cecylia jest patronką muzyki kościelnej, chórzystów, lutników, muzyków, organistów, zespołów wokalno-muzycznych.

Zaproszenie do modlitwy

Mieszkańcy Krosna razem z Fundacją Życie i Rodzina już po raz czwarty zapraszają do modlitwy w intencji zadośćuczynienia Bogu za grzechy aborcji, a także w obronie życia, która odbędzie się na rynku naszego miasta w dniu 24 listopada 2023 roku o godz.17.00. Serdecznie zapraszamy do wspólnej modlitwy i świadectwa wierności Ewangelii.

Ewangelia według św. Mateusza (25, 14 – 15, 19 – 21)

Jezus opowiedział swoim uczniom następującą przypowieść: «Podobnie jest z królestwem niebieskim jak z pewnym człowiekiem, który mając się udać w podróż, przywołał swoje sługi i przekazał im swój majątek. Jednemu dał pięć talentów, drugiemu dwa, trzeciemu jeden, każdemu według jego zdolności, i odjechał. Po dłuższym czasie powrócił pan owych sług i zaczął rozliczać się z nimi. Wówczas przyszedł ten, który otrzymał pięć talentów. Przyniósł drugie pięć i rzekł: „Panie, przekazałeś mi pięć talentów, oto drugie pięć talentów zyskałem”. Rzekł mu Pan: „Dobrze, sługo dobry i wierny! Byłeś wierny w rzeczach niewielu, nad wieloma cię postawię: wejdź do radości twego Pana!”».

Komentarz do Ewangelii

Człowiek, który przekazał swój majątek swoim sługom, okazał im niezwykłe zaufanie. Oto bowiem otrzymali od niego wielki majątek, co prawda w różnej wielkości. Każdemu dał tyle, aby mógł zarządzać przekazanym majątkiem stosownie do swoich możliwości, zdolności i umiejętności. Tak więc ów gospodarz kierował się nie tylko zaufaniem, bo przecież był przekonany, że tego otrzymanego bogactwa nie zmarnują, ale wręcz przeciwnie, oni go pomnożą. Tak też się stało, bo kiedy powrócił ten, który otrzymał dwa talenty przyniósł drugie dwa, ten , który miał pięć przyniósł drugie pięć. Niestety ten, który otrzymał jeden nie popisał się, ponieważ nie podwoił go o dugi talent. Spotkała go z tego względu kara, za swoją gnuśność, za zmarnowanie możliwości podwojenia tego , co otrzymał. Przypowieść dzisiejszej Ewangelii pokazuje nam jasno, że Bóg jest tym gospodarzem, który nam zaufał , dlatego powierzył nam talenty, który nie mają charakteru materialnego, ale są naszymi zdolnościami serca i umysłu. Na pewno takim talentem, którym jesteśmy obdarowani, to uzdolnienie do wiary, miłości Boga i bliźniego. Należy jednak postawić sobie pytanie, co ja robię z tymi zdolnościami czy je pomnażam czy je marnuję?

KOŚCIOŁY I SANKTUARIA ŚWIATA – WŁOCHY

Chiesa di Santa Caterina Vergine e Martire – Kościół Św. Katarzyny w Mesynie na Sycylii to świątynia zbudowana na starorzymskim miejscu kultu bogini Wenus. Począwszy od 1330 r. historia tego kościoła jest związana z klasztorem NMP Valverde, który został wybudowany w 1255 r. poza murami miejskimi dzięki hojności królowej Cypru. Zapis tego wydarzenia znajduje się w bulli papieża Aleksandra IV. Dnia 12 maja 1330 r. z pozwolenia biskupa Mesyny kościół św. Katarzyny stał się częścią klasztoru sióstr augustynek. W 1693 roku w wyniku silnego trzęsienia ziemi zarówno klasztor jak i świątynia stały się niezdatne do użytku. Po podjęciu decyzji o wyburzeniu budynków, które właściwie stały się ruinami , na ich miejscu został wybudowany nowy klasztor wraz z przepięknym kościołem pod wezwaniem św. Katarzyny z Aleksandrii. Znajdująca się we wnętrzu tablica upamiętniająca to wydarzenie mówi : „Ta świątynia wcześniej dedykowana Wenus a teraz poświęcona św. Katarzynie Dziewicy i Męczennicy została zbudowana w swej pięknej formie w 1705 roku”. Wg. tradycji chrześcijańskiej Katarzyna była piękną Egipcjanką, córką króla Costa, który osierocił ją w bardzo młodym wieku. Wielu młodzieńców chciało pojąć ją za żonę lecz po tym gdy we śnie zobaczyła Matkę Bożą z Dzieciątkiem Jezus , które wkładało jej na palec ślubną obrączkę postanowiła poświęcić się Bogu. Historia kościoła naznaczona jest katastrofami. W 1783 r. budynek został kolejny raz zniszczony przez trzęsienie ziemi i jeszcze raz odbudowany. Wiele z marmurów wypełniających wnętrze kościoła zostało bezpowrotnie utraconych. Największym kataklizmem dla świątyni stało się trzęsienie ziemi z 1908 r. Runęły wtedy dwie ściany zewnętrzne i cały dach. Decyzją władz miasta Mesyna, kompleks klasztorno-kościelny został całkowicie wyburzony. 12 marca 1932 r. nowy kościół, który można odwiedzać także i dziś został konsekrowany ale dopiero w 1964 r. oficjalnie przywrócono mu patronat św. Katarzyny. Pomimo tak turbulentnych dziejów historii w świątyni znajduje się wiele cennych dzieł sztuki. Ściany kościoła zdobią przepiękne freski przedstawiające sceny ze Starego i Nowego Testamentu. Na sklepieniu namalowane są epizody z życia św. Katarzyny: Pojawienie się św. Katarzyny w pałacu , Męczeństwo św. Katarzyny i Mistyczne małżeństwo Świętej. Wśród wielu obrazów z wcześniejszych wieków warto wspomnieć ten ofiarowany w 1930 r. przez markiza Alfreda Gutkowskiego pt. Św. Grzegorz Męczennik. Jest to jedyny polski akcent w miejscu naznaczonym barwną historią i wielonarodowościową kulturą.

Anita Iwańska – Iovino