Św. Jan Paweł II

„Tak, trzeba wychowania do wolności, trzeba dojrzałej wolności. Tylko na takiej może się opierać społeczeństwo, naród, wszystkie dziedziny jego życia, ale nie można stwarzać fikcji wolności, która rzekomo człowieka wyzwala, a właściwie go zniewala i znieprawia. Z tego trzeba zrobić rachunek sumienia u progu III Rzeczypospolitej! Może dlatego mówię tak, jak mówię, ponieważ to jest moja matka, ta ziemia! To jest moja matka, ta Ojczyzna! To są moi bracia i siostry! I zrozumcie, wy wszyscy, którzy lekkomyślnie podchodzicie do tych spraw, zrozumcie, że te sprawy nie mogą mnie nie obchodzić, nie mogą mnie nie boleć! Was też powinny boleć! Łatwo jest zniszczyć, trudniej odbudować. Zbyt długo niszczono! Trzeba intensywnie odbudowywać! Nie można dalej lekkomyślnie niszczyć!”

Zakończenie rekolekcji

Jutro kończymy rekolekcje wielkopostne o godz.17.00. We wtorek spowiedź od godz.11.00—12.00 i od 14.30—17.00. Przerwa od 16.00—16.30

Serdeczne podziękowania paniom, które przygotowały spotkanie na plebanii dla chorych. Ks. Piotrowi Leja dziękuje za prowadzenie rekolekcji. Bóg zapłać!

Ewangelia według św. Jana (11, 3 – 45)

Siostry Łazarza posłały do Jezusa wiadomość: «Panie, oto choruje ten, którego Ty kochasz». Jezus, usłyszawszy to, rzekł: «Choroba ta nie zmierza ku śmierci, ale ku chwale Bożej, aby dzięki niej Syn Boży został otoczony chwałą». A Jezus miłował Martę i jej siostrę, i Łazarza. Gdy posłyszał o jego chorobie, pozostał przez dwa dni tam, gdzie przebywał. Dopiero potem powiedział do swoich uczniów: «Chodźmy znów do Judei». Kiedy Jezus tam przybył, zastał Łazarza już od czterech dni spoczywającego w grobie. Kiedy więc Marta dowiedziała się, że Jezus nadchodzi, wyszła Mu na spotkanie. Maria zaś siedziała w domu. Marta więc rzekła do Jezusa: «Panie, gdybyś tu był, mój brat by nie umarł. Lecz i teraz wiem, że Bóg da Ci wszystko, o cokolwiek byś prosił Boga». Rzekł do niej Jezus: «Brat twój zmartwychwstanie». Marta Mu odrzekła: «Wiem, że powstanie z martwych w czasie zmartwychwstania w dniu ostatecznym». Powiedział do niej Jezus: «Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we Mnie wierzy, to choćby umarł, żyć będzie. Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki. Wierzysz w to?» Odpowiedziała Mu: «Tak, Panie! Ja mocno wierzę, że Ty jesteś Mesjasz, Syn Boży, który miał przyjść na świat». Jezus wzruszył się w duchu, rozrzewnił i zapytał: «Gdzie go położyliście?» Odpowiedzieli Mu: «Panie, chodź i zobacz!» Jezus zapłakał. Żydzi więc mówili: «Oto jak go miłował!» Niektórzy zaś z nich powiedzieli: «Czy Ten, który otworzył oczy niewidomemu, nie mógł sprawić, by on nie umarł?» A Jezus, ponownie okazując głębokie wzruszenie, przyszedł do grobu. Była to pieczara, a na niej spoczywał kamień. Jezus powiedział: «Usuńcie kamień!» Siostra zmarłego, Marta, rzekła do Niego: «Panie, już cuchnie. Leży bowiem od czterech dni w grobie». Jezus rzekł do niej: «Czyż nie powiedziałem ci, że jeśli uwierzysz, ujrzysz chwałę Bożą?» Usunięto więc kamień. Jezus wzniósł oczy do góry i rzekł: «Ojcze, dziękuję Ci, że Mnie wysłuchałeś. Ja wiedziałem, że Mnie zawsze wysłuchujesz. Ale ze względu na otaczający Mnie tłum to powiedziałem, aby uwierzyli, że Ty Mnie posłałeś». To powiedziawszy, zawołał donośnym głosem: «Łazarzu, wyjdź na zewnątrz!» I wyszedł zmarły, mając nogi i ręce przewiązane opaskami, a twarz jego była owinięta chustą. Rzekł do nich Jezus: «Rozwiążcie go i pozwólcie mu chodzić». Wielu zatem spośród Żydów przybyłych do Marii, ujrzawszy to, czego Jezus dokonał, uwierzyło w Niego

Komentarz do Ewangelii

Jezus jest zmartwychwstaniem i życiem. Kto w Niego wierzy ma życie wieczne i nie umrze na wieki. Pan Jezus pyta Cię czy wierzysz, że On jest Synem Bożym, który ofiarował się za ciebie, abyś miał życie wieczne?

KOŚCIOŁY I SANKTUARIA ŚWIATA – IZRAEL

Bazylika Zwiastowania Pańskiego w Nazaret na północy Izraela to jedna z trzech najważniejszych świątyń chrześcijańskich odwiedzanych przez pielgrzymów przybywających do Ziemi Świętej ( po Bazylice Bożego Grobu w Jerozolimie i Bazylice Narodzenia Pańskiego w Betlejem). Zbudowana w latach 1961-1969 wchodzi w skład kompleksu sakralnego Franciszkanów w Nazarecie. I tu pojawia się refleksja, dopóki nie odwiedziłam jako pielgrzym tej cudownej ziemi, kompletnie nie zdawałam sobie sprawy z tego jak wielką rolę w odzyskiwaniu i opiece nad miejscami związanymi z życiem i działalnością Jezusa odegrali bracia mniejsi z Kustodii Ziemi Świętej, którzy od XIII w. wytrwale walczyli o to, abyśmy dziś mogli podziwiać wspaniałe budowle i w ogóle znać miejsca dla nas tak wyjątkowo święte. Chwała im za to i wielki szacunek. Wg. tradycji bazylika stoi na miejscu, w którym Archanioł Gabriel zwiastował Maryi, iż stanie się Matką Syna Bożego. Skąd o tym wiemy? Przecież franciszkanie zaczęli swoją pracę na tych terenach dopiero w XIII w, a wcześniej? Otóż opuszczony przez Jezusa i jego matkę dom w Nazarecie pozostawał w rękach ich dalszej rodziny i to oni przekazali tradycję miejsca pierwszym naśladowcom Chrystusa, którzy gromadzili się tu na modlitwie. Sam budynek zwiastowania wywiozła rodzina De Angelis do Loreto (Włochy) do Sanktuarium Santa Casa aby go ochr onić pr zed mamelukami. W takim r azie nasuwa się pytanie: jeśli samego budynku nie ma w Nazarecie, to co zachowało się w Bazylice Zwiastowania oprócz miejsca, co daje świadectwo tamtych wydarzeń? Wyjaśnię to opisując pokrótce historię budowy tej wyjątkowej świątyni. Badania archeologiczne wykazały, że w miejscu współczesnej budowli w różnych okresach wzniesiono pięć następujących po sobie kościołów. Najstarszym z nich była synagoga z III w, której zachowała się jedna ze ścian z wygrawerowanymi napisami, wśród których na uwagę zasługuje wezwanie skierowane do Maryi w języku greckim –XE MAPIA- Zdrowaś Maryjo! Jest to najstarsze świadectwo epigraficzne kultu maryjnego na świecie. Obecna bazylika składa się właściwie z dwóch dużych kościołów o całkowicie innej atmosferze wnętrza: górny jest nowoczesna świątynią, gdzie na ścianach wiszą wizerunki Matki Boskiej z całego świata m.in. Matka Boska Częstochowska i Matka Boża Kozielska, natomiast kościół dolny to miejsce celebracji liturgii wraz z sercem Bazyliki – Grotą Zwiastowania. Tr udno opisać cudowną atmosferę tego miejsca gdzie modlili się królowie, cesarze i papieże i zwykli ludzie tacy jak ja.

Anita Iwańska – Iovino