Czcij ojca swego i matkę swoją.
Obchodzony dziś Światowy Dzień Dziadków i Osób Starszych to doskonała okazja do przypomnienia, że powinniśmy darzyć szacunkiem i otaczać troską starsze pokolenie. W Biblii osoby starsze są utożsamiane z mądrością i doświadczeniem, dlatego były traktowane z powagą i szacunkiem. Byli autorytetami dla młodszych. Z tego względu osoby te często pełniły funkcje przywódcze. A jak jest w naszych czasach ? W dzisiejszym, zabieganym świecie, często zapominamy o wartości i mądrości, jaką niosą ze sobą seniorzy. Zapominamy też z jakimi trudami muszą się mierzyć i jak stawiają czoła codziennym wyzwaniom.
Odpust „Porcjunkuli”
2 sierpnia obchodzone jest święto Matki Bożej Anielskiej Porcjunkuli. Tego dnia w kościołach parafialnych można uzyskać odpust zupełny Porcjunkuli czyli darowania kary doczesnej za popełnione grzechy. Odpust ten związany jest z kaplicą Porcjunkuli w Asyżu i z prośbą św. Franciszka o przebaczenie dla grzeszników .
Destrukcyjne następstwa laicyzacji
„Cywilizacja, która zaprzecza swoim korzeniom i odrzuca Słowo Wcielone, skazana jest na bezsens, przemoc i dehumanizację” – powiedział kardynał Gerhard Ludwig Müller.
Kardynał Müller w swojej homilii na Mszy św. w bazylice Escorial ( Hiszpania) wskazał na centralną rolę Chrystusa jako jedynego Zbawiciela oraz na misji Kościoła jako sakramentu zbawienia w sekularyzowanej kulturze. Wskazał na duchowy dramat współczesnego społeczeństwa: „Cywilizacja, która zaprzecza swoim korzeniom i odrzuca Słowo Wcielone, skazana jest na bezsens, przemoc i dehumanizację”. W obliczu tej sytuacji zaznaczył, iż „Wiara jest jedyną siłą, która naprawdę przemienia rzeczywistość”. Niemiecki purpurat kurialny przestrzegł przed współczesnym nihilizmem, świadomością „zamkniętą w swoich granicach”, niezdolną do otwarcia się na transcendencję, uwięzioną w sloganach ideologicznych. Potępił postęp ideologii totalitarnych, humanizmu bez Boga i transhumanizmu, które próbują na nowo zdefiniować człowieka poza jego Stwórcą. W obliczu tych niebezpieczeństw kardynał podkreślił znaczenie Kościoła jako powszechnej drogi zbawienia, przypominając słowa św. Leona Wielkiego: „to, co widzialne było w naszym Zbawicielu przeszło w Sakramenty”. Życie sakramentalne – zaznaczył – nie jest zwykłym rytuałem, ale żywym doświadczeniem Łaski, która przemienia człowieka od wewnątrz, jedna ‘ go z Bogiem i nadaje mu sens: „Eucharystia, rzeczywista obecność Chrystusa, nie jest subiektywną reprezentacją symboliczną, ale przestrzenią, w której odnajdujemy naszą tożsamość i misję: by poświęcić się i oddać życie za innych” – stwierdził kaznodzieja. Kardynał Müller podkreślił, że życie chrześcijańskie jest przeciwieństwem bierności i konsumpcjonizmu: oznacza prawdziwą wolność, zdolność do kochania, sensowną pracę, tworzenie rodziny i dążenie do doskonałości w codziennym życiu. „Jesteśmy powołani do świętości i pełni w Chrystusie” – stwierdził niemiecki purpurat. W końcowym przesłaniu kard. Müller wezwał wiernych do życia w jedności z Chrystusem i między sobą oraz do odważnego głoszenia Ewangelii: „Świat był, jest i zawsze będzie złożoną siecią powiązań. Ale Chrystus jest Drogą, Prawdą i Życiem. On objawia nam, kim jest dla nas Bóg i kim my jesteśmy dla Boga. Tylko w Nim znajdujemy odpowiedź na nasze poszukiwania… Niech nasze europejskie ojczyzny uznają chrześcijaństwo za swoje jedyne zbawienie, swoje jedyne życie” – zaapelował na zakończenie.
KOŚCIOŁY I SANKTUARIA ŚWIATA – WŁOCHY
Basilica Sant’Alfonso Maria de’Liguori – Papieska Bazylika św. Alfonsa Marii de’Liguori znajduje się w mieście Pagani na południu Włoch, w prowincji Salerno. Kościół wraz z przylegającym do niego klasztorem został zbudowany pod kierunkiem królewskiego architekta na podstawie projektu samego św. Alfonsa. Prace rozpoczęły się w 1756 r. i trwały 47 lat z różnymi przerwami. Budowa została zakończona w 1803 r. już po śmierci świętego. Świątynia jest poświęcona św. Michałowi Archaniołowi choć pierwsza postawiona tu kaplica była pod wezwaniem św. Dominika. Aby kościół mógł powstać, posunięto się do pewnego fortelu. Jak można przeczytać w liście do fundatora, od markiza G.A.Brancone sekretarza do spraw kościelnych Królestwa Neapolu, zaleca się aby budynek nie miał formy klasztoru czy konwentu, ale świeckiego domu przeznaczonego jako rezydencja dla księży zgromadzenia – podstawowy warunek uzyskania zgody króla, który był niechętny zakładaniu nowych instytutów zakonnych. Cała intryga udała się dzięki wstawiennictwu przyjaciela św. Alfonsa u króla Karola Burbona, który podpisał królewski dekret autoryzacyjny. W 1908 r. świątynia została podniesiona do rangi bazyliki mniejszej przez papieża Piusa X i powierzona Zgromadzeniu Najświętszego Odkupiciela. Jednonawowe wnętrze bazyliki zbudowane jest na planie krzyża łacińskiego ze czterema bocznymi kaplicami. Są one poświęcone kolejno: św. Gerardowi Majelli (redemptorysta), św. Klemensowi Marii Hofbauerowi (redemptorysta), św. Józefowi i Matce Boskiej Różańcowej. Posąg MB Różańcowej w kaplicy jest przykryty oryginalną suknią ślubną Marii Krystyny Sabaudzkiej, królowej Obojga Sycylii, którą sama ufundowała. Ołtarz centralny wzniesiony w 1883 r. z marmuru z Pałacu Królewskiego w Casercie, zwieńczony jest obrazem ołtarzowym przedstawiającym św. Michała Archanioła. Dwa ołtarze boczne poświęcone są Eucharystycznemu Sercu Jezusa i Matce Bożej Nieustającej Pomocy. Bazylika jest sercem miasta Pagani i mieści relikwie św. Alfonsa, które złożone są we wspaniałej kaplicy pod ołtarzem z polichromowanego marmuru. Srebrna urna została wykonana z drogocennych przedmiotów ofiarowanych jako wota przez wiernych. Relikwie św. Alfonsa de’Liguori zostały przewiezione do bazyliki w Pagani w 1821 r. przy udziale króla Ferdynanda. Będąc w tym mieście miałam okazję przekonać się, że kult świętego jest nadal bardzo żywy.
Anita Iwańska-Iovino
