Uroczystość  Objawienia Pańskiego Trzech Króli

6 stycznia  obchodzimy Uroczystość Objawienia Pańskiego (Święto Epifanii), zwane popularnie Świętem Trzech Króli. Dzień Trzech Króli jest świętem Objawienia Boga światu. Na pamiątkę hołdu, jaki Trzej Królowie, Trzej Mędrcy ze Wschodu złożyli Dzieciątku Jezus. Uroczystość Objawienia Pańskiego jest dniem świątecznym nakazanym. W tym dniu uczestniczymy  we Mszy św. oraz powstrzymujemy  się od wykonywania prac niekoniecznych.  W Kościele tego dnia święci się wodę, kadzidło i kredę.

K + M + B + 2025

oznacza : Kacper, Melchior, Baltazar (imiona mędrców) albo Christus manisionem benedicat (Niech Chrystus mieszkanie błogosławi) czy Christus multorum benefactor (Chrystus dobroczyńcą wielu). Chrześcijanie, znacząc poświęconą kredą odrzwia swoich mieszkań, proszą Chrystusa o błogosławieństwo, a także publicznie wyznają swoją wiarę.

Peregrynacja  Obrazu Najświętszego Serca  Pana  Jezusa

Po niedzieli (12.01.2025) rozpoczną się odwiedziny naszych rodzin w parafii przez Obraz Najświętszego Serca Jezusa. Obraz będą przyjmować rodziny po kolei (od sąsiada do sąsiada). Czas peregrynacji w rodzinie od godz.17.00 lub 18.00 przez jedna dobę. Przyjęcie obrazu to znak wiary i przyznanie się do Pana Jezusa (więcej o peregrynacji na ostatniej stronie gazety).

CZWARTY MĘDRZEC WSCHODU – LEGENDA cz. I

Według legendy oprócz Trzech  Króli  przybyłych  do Betlejem, aby oddać pokłon Dzieciątku, wyruszył ze wschodu  jeszcze Czwarty Mędrzec, który też poszedł śladem cudownej gwiazdy, lecz nie stanął razem z braćmi przed obliczem nowo narodzonej Dzieciny. Opowiadanie to mówi o niezliczonych  wędrówkach i próbach, o jego niezmordowanych wieloletnich poszukiwaniach , o nieutulonej tęsknocie i o zwycięstwie, które przyszło w chwili jego ostatecznego zwątpienia. Bohaterem opowieści jest mag, perskiego pochodzenia zwany Artaban z miasta Ekbatana. Umówił się on ze swoimi braćmi magami – Kasprem, Melchiorem i Baltazarem, że wyruszą razem do Jeruzalem, aby powitać nowo narodzonego Króla Izraela. Artaban sprzedał dom i wszystkie swoje włości, a za otrzymane pieniądze zakupił trzy drogocenne kamienie: szafir, rubin i perłę, które postanowił zawieźć w darze Królowi. Wyruszył w drogę by spotkać się z magami; mijając wiele wsi i miast, przekraczając rozległe wody Tygrysu i Eufratu nie oglądał się za siebie. Za Babilonem, na ogromnej pustyni, gdzie zieleniały co jakiś czas małe oazy, natknął się na chudego i wynędzniałego, chorego człowieka. Artaban pomyślał, że  musi się bardzo spieszyć na spotkanie i odwrócił się od nieprzytomnego biedaka, lecz wiedziony aktem miłosierdzia, z modlitwą na ustach, podjął się wysiłku leczenia jak się okazało starego Żyda. Zwierzył mu się jaki jest cel jego podróży, a ten pobłogosławił go za dobroć i pomoc w nieszczęściu oraz wyjaśnił, że Mesjasz, którego szuka nie urodzi się w  Jerozolimie ale w Betlejem, mieście judzkim. Artaban pomknął co koń wyskoczy do góry Nimroda, na szczycie której leżała Świątynia Siedmiu Sfer, gdzie miał się spotkać ze swoimi towarzyszami podróży. Niestety nikt tam na niego nie czekał, odnalazł tylko zwój pergaminu, w którym magowie zachęcali go by podążył za nimi aby odszukać Króla. Niestety nie miał już żywności i wody bo wszystko zostawił choremu w oazie. Do długiej podróży potrzebna mu była także karawana wielbłądów, dlatego aby móc kontynuować podróż sprzedał szafir i po niesłychanych wysiłkach i trudach dotarł nareszcie do Betlejem. Miasteczko było opustoszałe, nigdzie nie było widać śladu człowieka. Mieszkańcy dowiedzieli się, że mają do nich przybyć rzymscy żołnierze aby ściągnąć nowe podatki i mężczyźni udali się ze stadami w góry, aby żołnierze nie zabrali im tego ostatniego co posiadali. Cdn.

 Anita Iwańska – Iovino