Święty Wojciechu Patronie nasz
Odpust parafialny
We wtorek (23.04) będziemy celebrowali uroczystość parafialną ku czci św. Wojciecha biskupa i męczennika. Ten dzień ma podwójny duchowy wymiar, albowiem św. Wojciech jest patronem naszej Ojczyzny, a także jest opiekunem naszej wspólnoty parafialnej. Kościółek pw. św. Wojciecha jak wiemy został konsekrowany w 1460 roku. Całe pokolenia mieszkające na tej ziemi pamiętały o swoim patronie i szli do kościółka na Wojciechu szczególnie w dniu 23 kwietnia. Tak więc jest to stara, sięgającą 564 lata tradycja oddawania mu szczególnej czci. Za kilka dni w starym kościółku będzie Msza św. o godz.11.00 natomiast w kościele parafialnym uroczysta Msza św. odpustowa będzie o godz.18.00. Nasz udział w odpuście parafialnym będzie znakiem naszej wiary i wierności chrześcijańskim wartościom, na których budowali swoje życie rodzinne i narodowe nasi przodkowie. Mszę św. będzie celebrował w asyście kapłanów ks. Jerzy Ziaja, który przed laty był wikariuszem w naszej parafii. Niech uroczystość odpustowa będzie okazją do dziękczynienia Panu Bogu za wszelkie łaski jakich doświadczyliśmy za przyczyną św. Wojciecha – Patrona parafii.
„Hymn Parafii pw. Św. Wojciecha i MB Częstochowskiej”
Tekst: J. Ziomek
Niech zstąpi Twój Duch Janie Pawle
Na Kościół Wojciecha Świętego
Na Polskę i z Jego pomocą
Niech zawsze nas broni od złego.
Ojczyzna Najświętszej Maryi
Od wieków nam błogosławiona
Męczeństwa Wojciecha nas uczy
A flaga jej biało-czerwona.
Ref: Podnieśmy ją* Niech broni nas* Patronat ich po wieczny czas
Chodziłeś po tej naszej ziemi
Ze Słowem od Boga Wojciechu
Z modlitwą do Ojca i Syna
I Matki Najświętszej bez grzechu.
Jesteśmy wiernymi Maryi
Modlitwie bo w sercach ją mamy
A Wojciech nam Świętym Biskupem
To dla Nich dziś sztandar dźwigamy.
Ref: Podnieśmy ją * Niech broni nas* Patronat ich po wieczny czas
KOŚCIOŁY I SANKTUARIA ŚWIATA – WŁOCHY
Santuario Pieve di Chiampo to miejsce o głębokiej duchowej wartości dla wiernych, znajdujace się w miejscowości Chiampo w regionie Wenecja Eugejska we Włoszech. Przed rokiem 1000 stał tu starożytny kościół, od którego rozpoczęła się ewangelizacja okolicznych terenów. Rozebrany około 1240 r. niemal natychmiast został odbudowany i powiększony. W XVII w kościół odrestaurowano, w obecnej postaci pochodzi z 1962 r. Ze starożytnego kościoła pozostały; posąg Madonny z Dzieciątkiem z 1480 r. wykonany w malowanym marmurze i barokowy ołtarz z 1743 r. autorstwa weneckiego artysty. Wspólnota franciszkańska rozpoczęła tu swoją działalność w 1867 r. wraz z pojawieniem się kilku braci, którzy wydaleni z Vicenzy po kasacie w 1866 r, znaleźli gościnę w starożytnym kościele parafialnym. W 1931 r. franciszkanie wpadli na pomysł budowy w pobliżu świątyni Groty z Lourdes. Chcieli stworzyć szczególną przestrzeń modlitwy i pobożności poświęconą Maryi. Duszą projektu był Riccardo Granzotto – bł. Fra Claudio, który całą swoją pasję i umiejętności poświęcił realizacji tego dzieła. Ojciec Claudio spędził wiele godzin w Lourdes wykonując szkice i rysunki, a także modląc się o to by móc utrwalić kształty i ducha tego miejsca w Chiampo. Prace przy grocie trwały dwa lata; 29 września 1935 r. grota została poświęcona i jest wierną kopią tej, znajdującej się w Pirenejach we Francji. Do budowy zużyto 2000 kwintali betonu, kilka ton żelaza i wiele innego budulca. Bł. Claudio nie chciał umieścić w grocie w Chiampo takiej samej figurki Matki Bożej jak ta francuska, ponieważ nie podobała mu się ona. Sprowadził blok marmuru z Karrary i sam wyrzeźbił posąg NMP wys. 1,78 m o wspaniałej urodzie, który wszystkich zachwyca. U podnóża groty znajduje się grób twórcy, gdzie wierny może porozmawiać z błogosławionym i doświadczyć jego obietnicy: Wszystkim pomogę i pocieszę. W pobliżu można przejść Drogę Krzyżową, która jest jedną z najbardziej sugestywnych na świecie ze wzgl. na scenerię krajobrazu, posągi i medytacyjną ciszę. Ścieżka przerywana jest grupami wspaniałych, naturalnej wielkości posągów z brązu – wszystko to na pow. 1,8 ha. We wspaniałym parku botanicznym znajduje się ponad 700 różnych gatunków roślin, a ścieżka przebiega w otoczeniu cennych drzew o wielkiej wartości symbolicznej. Cały kompleks to cudowne miejsce, w którym czuć pobożność maryjną okolicznych dolin. Tu pielgrzym może zatrzymać się na modlitwę i pojednać z Bogiem oraz samym sobą w sakramencie pokuty; zawsze znajdzie spowiednika, który go wysłucha i rozgrzeszy.
Anita Iwańska – Iovino