Świadkowie wiary

Świat, w którym żyjemy znalazł się na zakręcie historii. Wyraźnie można zobaczyć, że jest problem z tożsamością. Łatwo dziś wielu ludzi odchodzi od swoich tradycji, od swoich korzeni. Można powiedzieć, że są zagubieni, zdezorientowani. Warto zatem przypomnieć jakie są źródła naszej tożsamości, co jest fundamentem naszej kultury, a także trzeba przywołać na pamięć ludzi Kościoła, którzy na przestrzeni wieków te podstawy cywilizacji chrześcijańskiej wznosili. Św. Benedykt ( ur. 480 r. – zm. 547 r. ) założyciel zakonu Benedyktynów, którego słynnym ośrodkiem był klasztor na Monte Cassino, był jednym z tych budowniczych Europy w jej wymiarze duchowym i materialnym. To był niezwykły świadek wiary. Właśnie w tym tygodniu obchodzimy święto w liturgii Kościoła ku czci św. Benedykta. Warto jeszcze wspomnieć św. Bonifacego z Kwerfurtu gorliwego głosiciela Słowa Bożego i męczennika za wiarę( zm. 1009 r.)wspominamy go w liturgii w najbliższą środę. Świętych pustelników Andrzeja Świerada i Benedykta ( zm. po 1034 roku ) wspominamy we czwartek. Takich świadków wiary było oczywiście bardzo wielu. Wszystkich łączyło umiłowanie Boga i pragnienie, aby Pan Bóg był obecny w sercach ludzi żyjących na europejskim kontynencie.

Ewangelia wg św. Mateusza (11, 25 – 30)

W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: „Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie. Wszystko prze kazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn, i ten, komu Syn zechce objawić. Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźmijcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem łagodny i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie.

Komentarz do Ewangelii

W naszych czasach z łatwością można się kształcić, nabywać wiedze i umiejętności. Można korzystać z opracowań, książek i publikacji naukowych. Jest tez wiele szkół czy wyższych uczelni. Stąd też wiedza i umiejętności dają poczucie pewności i pozwalają z łatwością formułować swoje opinie czy poglądy na właściwie każdy temat. I to jest pozytywne. Istnieje jednak druga strona medalu. Bo to tez może napełniać pychą i to , że ja wiem wszystko najlepiej, że moje poglądy są jedynie słuszne. Pan Jezus w dzisiejszej Ewangelii mówi, że najlepiej przyjmują naukę Bożą ludzie prostolinijni, bez poczucia wyższości, tacy którzy chociaż są wykształceni, to potrafią z pokorą przyjąć słowo Boże. Wiedza bowiem to nie wszystko, potrzeba jeszcze trochę pokory, że nie jestem najmądrzejszy na tym świecie, że jest Prawdziwa Mądrość, którą jest Pan Bóg. Kto to zrozumie ten będzie mądry, ten będzie miał wewnętrzną zdolność i wiarę, aby poznawać Pana Boga i doświadczyć Jego miłości i dobroci.

PAN bowiem daje mądrość, z jego ust pochodzi wiedza i rozum.

KOŚCIOŁY I SANKTUARIA ŚWIATA – WŁOCHY

Santuario Nostra Signora delle Gracje (Matki Bożej Łaskawej) i Santa Maria Goretti w Nettuno, mieście znajdującym się w gminie Lacjum nad brzegiem Morza Tyrreńskiego to kościół podniesiony do godności bazyliki mniejszej w sierpniu 1970 r. przez paieża Pawła VI. Świątynia jest bardzo malowniczo położona na końcu promenady wzdłuż wybrzeża i w pobliżu ujścia rzeki Loricina. Budynek bazyliki pochodzi z XVI w i został zbudowany w miejscu, gdzie znajdował się kościół pod wezwaniem Zwiastowania (zwany także San Rocco). W sanktuarium znajduje się drewniana figura Matki Bożej Łaskawej. Tradycja głosi, że drewniana figura wylądowała na wybrzeżu Nettuno w 1550 r. na statku z Anglii podczas schizmy anglikańskiej. W Anglii w tym czasie konfiskowano kościoły katolickie i niszczono posągi świętych. Z tego więc powodu grupa marynarzy załadowała posąg Madonny delle Grazie oraz figury innych świętych na statek płynący do Neapolu aby ocalić je przed świętokradztwem. Jednak żaglowiec z powodu gwałtownej burzy, nie mogąc kontynuować dalszej podróży, wylądował na plaży w Nettuno. W taki sposób ocalałe po sztormie figury Maryi, San Rocco i San Sebastiano zostały umieszczone w małym wówczas kościele Zwiastowania. Zdarzenie to zostało zinterpretowane jako znak woli Madonny i rzeźby pozostały w tym miejscu do dnia dzisiejszego. W 1661 roku biskup Albano Laziale zainicjował tradycyjną, uroczystą procesję figury Madonna delle Grazie w pierwszą niedzielę maja. Obecnie w procesji niesiona jest kopia tego posągu, używana w celu uniknięcia degradacji cennego oryginału. Świątynia na przestrzeni wieków przeszła dwie renowacje w 1718 i 1868 r. Ze względu na bliskość morza kompleks architektoniczny doznał w przeszłości szkód z powodu erozji wiatrowej oraz soli. W 1914 roku rozpoczęto rozbudowę kościoła wg. projektu zaakceptowanego przez Ojców Pasjonistów i finansowanego przez papieża Piusa X. W kościele pod podwójnym wezwaniem znajduje się krypta, w której w 1929 r. zostało złożone ciało męczennicy czystości Świętej Marii Goretti. Ta jedynie 12-stoletnia dziewczynka 6 lipca 1902 r. zmarła w szpitalu Fatebenefratelli w Nettuno, postrzelona dzień wczesniej przez Alessandro Serenelli na farmie Conca w trakcie obrony przed próbą zgwałcenia. Na łożu śmierci dziewczynka-dziewica przebaczyła swojemu zabójcy. Została kanonizowana w 1950 r. przez papieża Piusa XII, stając się jedną z najpopularniejszych XX-wiecznych świętych. W dniu 1.09.1979 r. papież św. Jan Paweł II odwiedził grób św. Marii Goretti w Nettuno. Podczas homilii przypomniał wartość i znaczenie czystości człowieka z perspektywy Kościoła Katolickiego.

Anita Iwańska-Iovino