Uroczystość Trójcy Świętej

Trójca Święta, Święta Trójca (łac. Sancta Trinitas, prawda wiary, która mówi, że Bóg jest Bogiem Trójjedynym, istniejącym jako trzy Osoby – – pozostając jednocześnie jednym Bytem. Wszystkie trzy Osoby są rozumiane jako mające tę samą jedną istotę czyli naturę, a nie jedynie podobne natury. Tak więc jest „jeden Bóg istniejący w trzech Osobach – Ojciec, Syn i Duch Święty”.

Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej
Boże Ciało

Od wieków trwa tradycja połączona z głęboką wiarą w obecność Pana Jezusa w Najświętszej Eucharystii. Jest to zarazem okazja, aby dać świadectwo wiary, aby publicznie wielbić Chrystusa i powierzyć mu miasta i wioski, całą naszą Ojczyznę i prosić o błogosławieństwo dla nas i naszego narodu.

Ewangelia wg św. Jana (3, 16 – 18)

Jezus powiedział do Nikodema: «Tak Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony. Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; a kto nie wierzy, już został potępiony, bo nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego».

Komentarz do Ewangelii

Dzisiejsza niedziela w sposób szczególny przypomina nam tajemnicę Boga. Życie Trójcy Świętej jest poza możliwościami poznania człowieka Z objawienia Bożego jednak wiemy, że Bóg Trójjedyny jest Miłością . Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty mają tę samą naturę i stanowią doskonałą jedność Miłości. Można zatem powiedzieć, że Bóg jest Miłością. O tym też mówi nam Ewangelia, kiedy czytamy : Tak Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne” Bóg pragnie dobra człowieka, aby był szczęśliwy. Nie potępia nikogo. Jeżeli już, to człowiek sam może się wykluczyć z objęć miłującego Boga i wzgardzić Jego miłością i w tym sensie sam skazuje się na potępienie. Odrzucenie Boga to dobrowolny wybór człowieka, który pociąga za sobą konsekwencje czyli świadome opowiedzenie się przeciw Bogu.


Wielbimy Ciebie, Boże,
Jedyny w Trójcy Świętej;
Niech słońce Twojej łaski
Oświeca naszą drogę. Amen

KOŚCIOŁY I SANKTUARIA ŚWIATA – WŁOCHY

Basilica Santa Trinità – Bazylika Trójcy Świętej jest jedną z najważniejszych świątyń we Florencji; nosi godność bazyliki mniejszej. W starożytności znajdował się tu romański kościół Santa Maria dello Spasimo, udokumentowany już w 1077 r. Pozostałości zachowały się do dziś i są elementem obecnej bazyliki: nagrobki w podziemnej krypcie oraz starożytna podłoga prezbiterium, która ozdobiona jest rysunkami fantastycznych zwierząt. W latach 1250-1258 rozpoczęto prace nad rozbudową w stylu gotyckim. Był to jeden z pierwszych gotyckich kościołów we Florencji. Budowa została przerwana w 1348 r. z powodu zarazy. W XIV w. kościół uzyskał tytuł opactwa; wtedy to dobudowano boczne kaplice a cały kościół pokryto freskami, które w dużej mierze zostały zniszczone w kolejnych przeróbkach. Podczas okupacji francuskiej w trakcie wojen napoleońskich z kościoła wykradziono wiele cennych dzieł sztuki, które nigdy nie wróciły do Włoch. W 1966 r. świątynia została mocno uszkodzona przez powódź. Po tej katastrofie rozpoczęto cykl gruntownych renowacji ,w wyniku których kościół nabrał nowego blasku. Fasada Santa Trinita to typowe zdobienia geometryczne późnej sztuki florenckiej. Do jej najciekawszych elementów należą płaskorzeźba Trójcy Świętej z 1594 r i drewniane drzwi z 1640 r. Bazylika ma kształt litery T, typowy dla kościołów ówczesnych. Wzdłuż nawy znajduje się po pięć kaplic z każdej strony i cztery po bokach nawy głównej. W każdej kaplicy można podziwiać przepiękne XV-wieczne freski. Jedną z piękniejszych jest Cappella Gianfigliazzi nazwana na cześć zamożnej florenckiej rodziny. Można tu podziwiać na sklepieniach freskowe niebo namalowane w latach 1400-1415 oraz cenny cykl fresków z Historiami Dziewicy. Na ołtarzu znajduje się drewniany Krucyfiks Opatrzności z XIV w, który do dziś jest obiektem ludowej pobożności. W Cappella Strozzi z 1423 r. ołtarz główny jest ozdobiony marmurową Pietą, inspirowaną Pietą Watykańską Michała Anioła. Freski zdobiące ściany są interesujące ze wzglądu na przedstawienie piętnastowiecznego społeczeństwa florenckiego i portretów ludzi tamtych czasów. Ciekawym elementem bazyliki jest dzwonnica, która nie ma własnego fundamentu i opiera się o boczną ścianę kościoła. W związku z tym nie ma sposobu aby dostać się do niej ze świątyni ale trzeba wspiąć się na dach i stamtąd kontynuować wejście po drabinie. Do bazyliki przylega dawny budynek klasztorny, w którym znajdują się wydziały Uniwersytetu Florenckiego a studenci mogą uczyć się spoglądając na freski przedstawiające Madonnę w chwale powitaną przez Trójcę Świętą z 1630 r.

Anita Iwańska-Iovino