Z dawna Polski Tyś Królowa Maryjo
3 maja Kościół katolicki w Polsce obchodzi uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski. Nawiązuje ona do ważnych wydarzeń z historii Polski: obrony Jasnej Góry przed Szwedami w 1655 r., ślubów króla Jana Kazimierza—powierzenia królestwa opiece Matki Bożej, a także do uchwalenia Konstytucji 3 Maja.
Uroczystość została ustanowiona na prośbę biskupów polskich po odzyskaniu niepodległości po I wojnie światowej. Oficjalnie święto obchodzone jest od 1923 r. W 1920 r. zatwierdził je dla Kościoła w Polsce papież Benedykt XV. Po reformie liturgicznej w 1969 r. święto zostało podniesione do rangi uroczystości.
Święto wyraża wiarę narodu w szczególną opiekę Bożą, jakiej Polacy doświadczali i doświadczają za pośrednictwem Maryi. Jej kult jako Królowej Polski jest bardzo stary. Przykładem może być „Bogurodzica”, najstarsza polska pieśń religijna, która przez wieki pełniła rolę narodowego hymnu.
KOŚCIOŁY I SANKTUARIA ŚWIATA – WŁOCHY
Bazylika Santa Maria sopra Minerva – bazylika mniejsza w Rzymie na Placu Minerwy w pobliżu Panteonu. Kościół znany przede wszystkim z tego, że znajduje się w nim grób Św. Katarzyny ze Sieny, mistyczki i patronki Włoch. Na miejscu gdzie obecnie stoi bazylika, ok. 50r.p.n.e Pompejusz zlecił budowę świątyni ku czci bogini Minerwy – rzymskiej odpowiedniczki Ateny. W VIII w. papież Zachariasz wydał zgodę na budowę kościoła na ruinach rzymskiej świątyni. Budowany prawie przez sto lat kościół, w XIII wieku został przez papieża Aleksandra IV przekazany pod opiekę dominikanom i w ten sposób zwiększył swój prestiż. W XVII wieku miała miejsce renowacja świątyni, podczas której m.innymi rozebrano pokój, w którym zmarła św. Katarzyna ze Sieny i postawiono go obok zakrystii kościoła. Podczas okupacji Rzymu przez Francuzów (w latach 1798-1814) kościół był używany jako stajnia, co spowodowało jego dewastację. Restaurację kościoła rozpoczęto dopiero w 1848 roku. Prace zakończyły się w 1855 roku, kiedy to przeniesiono relikwie św. Katarzyny ze Sieny pod ołtar z główny. Wewnątrz, oprócz grobu świętej, znajdują się grobowce papieży: Klemensa VII, Leona X, Pawła IV i Urbana VII. W krypcie spoczywa także Józef Szymanowski, polski generał z powstania listopadowego. Najpiękniejszym miejscem kościoła jest, bogato dekorowana freskami, kaplica Carafa, poświęcona Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny i Św. Tomaszowi z Akwinu. Na placu przed wejściem stoi pomnik marmurowego słonia dźwigającego na swym grzbiecie egipski obelisk. Słoń jako symbol siły, mądrości i pobożności miał uosabiać te cnoty, uchodzące za bazę chrześcijańskiego wychowania. Do grobu Św. Katarzyny pielgrzymuje wielu wiernych. Jest ona Patronką Europy, Włoch, Rzymu, Sieny, pielęgniarek, strażników, strażaków, osób cierpiących oraz kobiet, które poroniły. W ikonografii święta przedstawiana jest w biało-czarnym habicie dominikańskim, w dłoniach na których widnieją stygmaty trzyma białą lilię (symbol czystości) i książkę (symbol nauki), często różaniec (symbol modlitwy), albo krzyż (śmierć dla uciech światowych), na głowie zazwyczaj korona cierniowa (rozmyślanie nad Męką Pańską). 4 października 1970 r. papież Paweł VI ogłosił Św. Katarzynę ze Sieny, jako drugą kobietę (po św. Teresie z Ávila), doktorem Kościoła. Jej wspomnienie w liturgii przypada 29 kwietnia.
Anita Iwańska-Iovino
Witaj majowa jutrzenko,…
Dzisiaj rozpoczynamy niezwykły ciąg dni o szczególnym sprzężeniu spraw religijnych i narodowych. Takich sprzężeń w polskiej rzeczywistości istnieje więcej. Np. Uroczystość Wniebowzięcia NMP i Święto Wojska Polskiego. Powróćmy do wspomnianego Triduum majowego.
1 maja, to Międzynarodowy Dzień Solidarności Ludzi Pracy, i zarazem w Kościele katolickim wsp. św. Józefa Rzemieślnika. Nie jest to wymysł ostatnich czasów dla umniejszenia wartości Święta Pracy. Już w 1955 roku, papież Pius XII, świeckiemu świętu /obchodzonemu od 1892 r./, dla ludzi wierzących nadał religijne znaczenie. A godność święta „1 maja” została umniejszona, ale przez polskich komunistów. Przecież jeszcze pamiętamy te szykany dla osób, które uchylały się od udziału w pochodzie pierwszomajowym. Uchylały się, bo nie chciały manifestować „dobrobytu” socjalistycznej Polski, w której komunistyczna władza nie umiała nawet zabezpieczyć, dla obywateli, papieru toaletowego. „Niezadowolonym” blokowano awans zawodowy, skreślano z rożnych list oczekujących… Takie to było Święto Pracy.
Drugi Maja to święto państwowe, Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej. Święto przyjęte przez Sejm RP w lutym 2004 roku. Tego samego dnia obchodzony jest Dzień Polonii i Polaków za Granicą. W PRL-u, w tym dniu, władze wkładały szalony wysiłek, aby usunąć wszystkie flagi wywieszone nakazowo na „1 Maja”. Flagi musiały obowiązkowo zniknąć, przed 3 maja. To była jakaś „pomroczność umysłowa”. Przypuszczam, że nawet Kim Dzong Un, przywódca Korei Północnej, świętowałby hucznie, gdyby jego przodkowie byli twórcami drugiej w świecie konstytucji. No tak, tylko co mieli zrobić nasi komuniści, jeżeli 3 maja, to także Uroczystość NMP Królowej Polski. A instrukcje Biura Politycznego PZPR były jasne. Głupota była tak daleko posunięta, że aby nie uhonorować Królowej Polski, przemilczano fakt, że 2 maja 1945 r., polski żołnierz zawiesił polską flagę na Reichstagu w Ber linie. Były okresy, kiedy miłość do Ojczyzny, w znacznej części, manifestowano walką zbrojną. Dzisiaj wywieśmy flagę. No i zachowujmy się mądrze przy urnie. Wiadomo „mądrości” są różne, ale Dekalog jest jeden. Bez opcji. Po „drugiej stronie” nie będzie punktu widzenia. I nic nie da wołanie; Królowo Polski ja jestem Polakiem!
Trzeci Maja. Dzień tradycji religijnej i patriotycznej. Drugą w świecie konstytucję uchwalono w cieniu konfederacji targowickiej. Wtedy przeciwnicy naprawy Rzeczypospolitej, wzywali obce mocarstwa dla obrony „wolności”. Ludzie mówią, że historia lubi się powtarzać.. A póki co to czcijmy Królową Polski, z której imieniem związane są zwycięstwa; pod Grunwaldem, Wiktoria Wiedeńska, Bitwa Warszawska i inne. Będą kolejne!
Andrzej Jakubik
