Światowy Dzień Chorego

Po raz trzydziesty będziemy obchodzić Światowy Dzień Chorego ustanowiony w 1992 roku przez św. Jana Pawła II , który przypada w dniu wspomnienia w Kościele powszechnym pierwszego objawienia Maryi w Lourdes. Celem tego święta jest uwrażliwienie na konieczność zapewnienia chorym coraz lepszej opieki, dowartościowanie cierpienia na płaszczyźnie ludzkiej, a przede wszystkim duchowej, włączenie w duszpasterstwo służby zdrowia wspólnot chrześcijańskich ,a szczególnie rodzin chrześcijańskich i rodzin zakonnych oraz popieranie wolontariatu. Pamiętamy też o modlitwie w intencji chorych, a także aby im umożliwić przystąpienie do sakramentu namaszczenia chorych. Od rodziny i od najbliższych, zależy czy będą mogli także przyjmować Komunię św. w pierwsze piątki miesiąca, na Święta Bożego Narodzenia czy Wielkanocy. Niech Dzień Chorego będzie okazją dla nas do zwiększonej troski o duchowe życie naszych chorych i ludzi starszych.

KOŚCIOŁY I SANKTUARIA ŚWIATA – WŁOCHY

Bazylika św. Wawrzyńca za Murami (San Lorenzo fuori le Mura) jest jedną z najważniejszych bazylik Rzymu i jednym z kościołów tradycyjnej pielgrzymki, którą odbywali wszyscy pątnicy przybywający do Wiecznego Miasta. Bazylika stoi na grobie diakona Wawrzyńca, który poniósł męczeństwo w 258 r., za panowania cesarza Waleriana. Według tradycji, Wawrzyniec został pochowany w rodzinnym grobowcu matrony rzymskiej Cyriaki wraz z centurionem Hipolitem, którego ochrzcił podczas przebywania w areszcie oraz kapłanem Justynem, który go pochował. Grobowiec znajdował się w pozamiejskiej części Rzymu, w katakumbach – zwanych później katakumbami św. Cyriaki. Pierwszymi ośrodkami kultu męczenników były ich groby, masowo odwiedzane przez wiernych. Na tych miejscach były w Rzymie budowane pierwsze kościoły, które powstawały po edykcie Konstantyna Wielkiego. Taką właśnie bazyliką była pierwsza świątynia powstała przy grobie św. Wawrzyńca. Niestety nic prawie z niej nie pozostało oprócz paru kamieni. W VI wieku papież Pelagiusz II zbudował nowy, niewielki kościół wielkości dzisiejszego prezbiterium. Z tamtych czasów zachowała się wspaniała mozaika pokrywająca łuk triumfalny. Przedstawia błogosławieństwo Chrystusa siedzącego na sferze niebieskiej, w towarzystwie, po lewej stronie św. Pawła, św. Szczepana i św. Hipolita, a po prawej stronie św. Piotra, św. Wawrzyńca i samego papieża Pelagiusza II z modelem kościoła; na krańcach mozaiki pojawiają się wyobrażenia dwóch miast: Jerozolimy i Betlejem. W XIII wieku papież Honoriusz III powiększył bazylikę i ufundował freski, które ilustrują życie i cuda świętych Wawrzyńca i Szczepana. W krypcie grobowej pod dzisiejszym prezbiterium znajduje się grób św. Wawrzyńca oraz relikwie św. Justyna i św. Szczepana Pierwszego Męczennika (przeniesione z Konstantynopola). W krypcie zachowała się też marmurowa płyta, na której przeniesiono ciało zabitego św. Wawrzyńca z miejsca kaźni do katakumb Cyriaki. W kościele znajdują się także relikwie św. Apolonii, dziewicy i męczennicy, która zginęła podczas prześladowań chrześcijan. W Italii 10 sierpnia obchodzona jest noc św. Wawrzyńca, kojarząca się ze zjawiskiem spadających gwiazd – deszczu meteorytów, który rokrocznie pojawia się w sierpniu i jest najlepiej widoczny na włoskim niebie. Ludowa wiara widziała w tych „spadających gwiazdach” przypomnienie rozpalonych węgli, na których był przypiekany święty męczennik. Tuż obok bazyliki znajduje się bardzo znany cmentarz rzymski – Campo Verano. Jest on odpowiednikiem warszawskich Powązek i przez to ważną częścią historii miasta.

Anita Iwańska-Iovino

Bernardka dziewczynka szła po drzewo w las.

11 lutego, wspomnienie liturgiczne NMP Lourdes. Lourdes to mała francuska wioska, w której w 1858 roku miało miejsce osiemnaście objawień Matki Bożej. Maryja ukazała się 13 – letniej wiejskiej dziewczynce Bernadetcie Soubirorus. Bardzo ważnym, dla Kościoła było XVI objawienie. Wtedy Piękna Pani wyjawiła Bernadetcie: Jestem Niepokalanie Poczęcie. Wcześniej, w 1854 roku, Papież Pius IX ogłosił dogmat o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny. W tym czasie, w XIX wiecznej Francji nie brakowało przeciwników Kościoła. Wyśmiewano Bernadetkę, a pobożność ludzi nazywano zabobonami. Dobrze, że na tym poprzestano, ponieważ objawienia odbyły się tylko 64 lata po ludobójstwie francusko – francuskim ludności katolickiej w Wandei. Francja potrzebowała nawrócenia.

127 lat po objawieniach w Lourdes, św. Jan Paweł II, podczas pielgrzymki, do Francji, w 1985 r., zadał Francuzom wstrząsające pytanie: Francjo, najstarsza córo Kościoła, co zrobiłaś ze swoim chrztem? Dzisiaj to pytanie dotyczyłoby wielu narodów. My też mamy za co bić się w piersi. Choćby za bierność na bezczeszczenie figur i wizerunków świętych. A wystarczyło tylko, że mężczyźni „obstawili” świątynie, aby je chronić przed manifestantami, którzy wulgaryzmami wyrażali pogardę dla poczętego życia i nienawiść do Kościoła, aby ta forma ataku na Kościół ustała. Ustała, bo ich stratedzy zorientowali się, że sami uruchomili, groźny dla lewactwa przekaz, że Polacy stają „ramię przy ramieniu” w obronie Kościoła. Ale niestety nie jest to zdrowa sytuacja, jeżeli do obrony wiary trzeba nas „uruchamiać”. Nie „kulmy się”, bo korzenie Europejczyków pochodzą właśnie z chrześcijaństwa. Uczciwi europejscy ateiści, też nie zaprzeczają temu faktowi. A jeżeli ktoś zapiera się swojego pochodzenia, to może swoje korzenie widzi w wystrzale z Aurory.

We wspomnienie NMP z Lourdes obchodzony jest Światowy Dzień Chorego. Święto zostało ustanowione przez św. Jana Pawła II, 13 maja 1992 roku, w 75 rocznicę objawień fatimskich i w 11 rocznicę zamachu na życie świętego papieża. Papież chciał uwrażliwić wiernych, katolickie i cywilne instytucje służby zdrowia na potrzeby chorych i tych którzy się nimi opiekują. Warto wspomnieć, że Krośnianie od wieków mieli odpowiednią wrażliwość na cierpienie bliźnich. Już w 1431 roku, powstał w krośnieńskim grodzie szpital, przy kościele p.w. Św. Ducha. Obecnie stoi tam betonowy Krzyż – rejon Ronda Solidarności. Przy oo. Franciszkanach szpitalik działał już w 1638 r., a przy Farze szpital św. Łazarza /1648 r/. W 1901 roku oddano do użytku Szpital im. bł. Jana z Dukli, dzisiaj tzw. „Stary Szpital”. Krośnieńska historia szpitalnictwa pozytywnie wyróżnia nas spośród innych miast.