Chrystus Pan Wszechświata

Uroczystość Chrystusa Króla

W dzisiejszą niedzielę kończy się Rok liturgiczny. Przypomina nam, że dobiega kresu kolejny rok w życiu Kościoła, a za niedługo nastąpi zakończenie roku kalendarzowego. Nieodparcie przywodzi, to nam myśl, że podlegamy upływowi czasu. Panem zaś czasu jest Chrystus, od którego wszystko pochodzi i do którego wszystko zmierza. Czcimy dziś Chrystusa, który jest Panem dziejów, jest Królem wszystkiego co istnieje czy to byty widzialne czy niewidzialne. Warto więc postawić sobie pytanie w dzisiejsze Święto, kogo my dzisiaj słuchamy? Komu służymy? Czy Bóg ma w naszym sercu swoje najważniejsze, pierwsze miejsce? Na naszych oczach świat się zmienia, okazuje się być nietrwałą rzeczywistością. A Chrystus wczoraj i dziś i na wieki jest ten sam.

KOŚCIOŁY I SANKTUARIA ŚWIATA – WŁOCHY

Papieska bazylika św. Antoniego w Padwie to największy kościół w Padwie. Wewnątrz niej znajduje się grób św. Antoniego Padewskiego. Mimo licznych pielgrzymek wiernych z całego świata bazylika ta nie posiada jednak statusu głównego kościoła w mieście. Za życia Św. Antoniego w miejscu tym znajdował się kościół Santa Maria Mater Domini, który dzisiaj pełni funkcję kaplicy Madonna Mora we wnętrzu bazyliki. Obok kościoła w 1229 roku założony został klasztor zakonu braci mniejszych (franciszkanów). Św. Antoni urodził się w Lizbonie w 1195 roku i miał na imię Ferdynand. Zasłynął jako kaznodzieja zajmujący się kwestiami moralnymi. Bazylika św. Antoniego, nazywana „cudem Padwy”, jest prawdziwym arcydziełem sztuki. Jej budowę rozpoczęto po śmierci św. Antoniego w 1231 roku. Ogromną budowlę wzniesiono na planie krzyża łacińskiego i nakryto bizantyjsko-weneckimi kopułami. Wnętrze świątyni z uwagi na liczne rozbudowy jest mocno zróżnicowane, łączy style: romański, gotycki, wenecko-wschodni i barokowy. Wszystkie ściany pokrywają freski lub płaskorzeźby. Ołtarz główny zdobią rzeźby Donatella. We wnętrzu bazyliki znajdują się liczne kaplice, jedną z nich jest kaplica polska pod wezwaniem św. Stanisława z 1593 roku a główny ołtarz jest ołtarz poświęcony jest św. Maksymilianowi Kolbe z roku 1979. Najcenniejszą kaplicą, właściwie sercem sanktuarium jest Kaplica Relikwii z przecudnymi relikwiami wielu zasłużonych dla kościoła Świętych. Znajduje się tam m.in. kamień z Getsemani, cząstka z drzewa Świętego Krzyża, monstrancja z 3 kolcami z cierniowej korony Jezusa, brzeg habitu, włosiennica i kamienna poduszka św. Antoniego, brzeg habitu św. Bernardyna, palec św. Wawrzyńca, ampułka z krwią św. Feliksa, relikwiarze świętych: Jana Pawła II i Faustyny Kowalskiej, Leopolda, Tadeusza, Justyny, Magdaleny, Katarzyny oraz Świętych i Błogosławionych Polaków. Gmach bazyliki robi niesamowite wrażenie i tonie w niezliczonym bogactwie; rzeźby figury, mniejsze i większe kapliczki oraz cała architektura potrafi powalić człowieka na kolana. W sanktuarium znajduje się grób św. Antoniego, przy którym działy się tak liczne cuda, że papież Grzegorz IX kanonizował go w rok po śmierci. Mieszkańcy Padwy nazywają św. Antoniego po prostu Świętym, nie wymieniając jego imienia. Św. Antoni jest patronem wielu bractw, miast Padwa, Lizbona, Paderborn i Split, dzieci, górników, małżeństw, narzeczonych, położnic, ubogich, podróżnych, ludzi i rzeczy zaginionych oraz spraw beznadziejnych. Pamiętam jak ukochana babcia uczyła mnie modlić się do tego świętego gdy coś zgubiłam.

Anita Iwańska-Iovino

Chrystus Królem Polski od wieków.

Uroczystość Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata, ostatnia niedziela kończącego się roku liturgicznego. Następna to już pierwsza niedziela Adwentu, rozpoczynająca nowy rok liturgiczny. Rok liturgiczny różni się od kalendarzowego. Rozpoczyna się między 27 listopada a 3 grudnia. Dzieli się, na dobrze
znane nam okresy: Adwentu, Narodzenia Pańskiego, Wielkiego Postu, Świętego Triduum Paschalnego, Wielkanocy i okresy zwykłe w ciągu roku. A tak encyklopedycznie, rok liturgiczny, to cykl wspomnień historii zbawienia w oparciu o wydarzenia z życia i śmierci Jezusa Chrystusa. „Rozpędziłem się”, to dodam jeszcze, że w roku liturgicznym wyróżnione są jeszcze tzw. okresy pokutne. Są to wszystkie piątki całego roku oraz czas Wielkiego Postu. Wg. Kodeksu Prawa Kanonicznego, kanon 1251, Wstrzemięźliwość od spożywania pokarmów mięsnych dotyczy wszystkich piątków całego roku, chyba, że
w danym dniu przypada uroczystość oraz Środy Popielcowej. I kropka. Sposób realizacji wiary, w okresie całego roku, dość dokładnie opisuje pięć przykazań kościelnych. To jest ciekawe, ale aktualna ich wersja została szczegółowo zatwierdzona dla Polski, przez watykańską Kongregację Nauki Wiary. Polski wariant przykazań kościelnych został opracowany na prośbę biskupów, mającą na uwadze dobro duchowe wiernych. Zmiany dotyczyły również terminów świąt nakazanych. Np. święto nakazane „Wniebowstąpienie Pańskie”, przeniesiono na 7 niedzielę Wielkanocy. A uroczystości św. Józefa oraz Apostołów Piotra i Pawła nie są w Polsce świętami nakazanymi. A w większości krajów są. W ten sposób, dzisiaj w Polsce, wszystkie święta nakazane przypadają w dni wolne od pracy. A więc nie ma już utrudnień w wypełnieniu I przykazania kościelnego. Szczegółowo temat przykazań kościelnych został przedstawiony w Liście Episkopatu Polski na niedzielę 30 XI 2003 roku. Warto poczytać.

Jezus Chrystus Król Wszechświata został godnie uczczony w Polsce. Wielu z nas „ma w oczach” pomnik Chrystusa Odkupiciela w Rio de Janeiro. Potęga, ale okazuje się, że nie do końca. To właśnie w Polsce, w Świebodzinie, została wybudowana najwyższa w świecie figura – pomnik Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata. Polski monument jest o trzy metry wyższy od tego z Rio. Polska 36 metrowa figura stoi na 16,5 metrowym, sztucznie wybudowanym, kopcu /łącznie 52,5 m/. Pozłacana korona ma średnicę 3,5 m. Wzniesione ręce, Chrystusa, mają rozwarcie na odległość 24 metrów. Masa monumentu 440 ton. Lubię mówić i pisać o polskim „naj”. To wcale nie jest przesadne skupienie na naszej doskonałości. Nie jestem megalomanem. Przecież najwyższa w świecie figura Chrystusa stoi. Fałszywa skromność to też zło. A za te „pierwsze miejsca” dziękujmy Bogu, bo bez Boga, ani do proga.

Andrzej Jakubik