Ja jestem chleb żywy, jeśli kto spożywa ten chleb będzie żył na wieki (J 6, 51—58)

Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa

Bezpośrednią przyczyną ustanowienia uroczystości Bożego Ciała były objawienia bł. Julianny z Cornillon. Pod ich wpływem bp Robert ustanowił w 1246 r. święto Bożego Ciała, początkowo dla diecezji Liege oraz zainaugurował pierwszą procesję eucharystyczną ulicami miasta. W Polsce jako pierwszy polecił obchodzić to święto bp Nankier w diecezji krakowskiej w 1320 r. Procesja z Najświętszym Sakramentem po ulicach naszej parafii odbędzie się w Uroczystość Bożego Ciała po Mszy św. o g.15.30. Weźmy liczny udział w tym publicznym wyznaniu wiary.

Uroczystość I rocznicy I Komunii Świętej

Dziś dzieci z kl. IV przeżywają pierwszą rocznicę, kiedy po raz pierwszy, rok temu, przystąpiły do Komunii Świętej. Polecajmy Panu Bogu te dzieci, aby zawsze były wierne Chrystusowi Eucharystycznemu.

Walka z Krzyżem

To nie neutralność. To agresywna ateizacja państwa!

Sytuacja w Polsce w aspekcie religijnym wyraźnie się zaostrza. Dochodzi do profanacji krzyża czy kościołów, które pozostają bez reakcji władz. Trzeba uczciwie zauważyć, że i katolicy nie reagują w wystarczający sposób. Jeżeli dalej nie będzie wystarczającej odpowiedzi na te bulwersujące wydarzenia, które noszą znamiona prześladowania za wiarę, to będzie coraz gorzej. Wiadomości nadchodzące z Warszawy wywołują niepokój u chrześcijan, ponieważ eskalują napięcia w naszym kraju. Oto 8 maja Prezydent Warszawy Rafał Trzaskowski podpisał zarządzenie, które nakazuje usunięcie krzyży, obrazów świętych, wizerunków patronów i innych symboli religijnych – nie tylko ze ścian, ale też z biurek pracowników warszawskich urzędów. Symbole religijne mają zniknąć z każdej przestrzeni publicznej w warszawskich urzędach, a wszelkie wydarzenia organizowane przez urzędy stolicy będą miały „charakter świecki, tzn. nie zawierają elementów religijnych, np. modlitwy, nabożeństwa, święcenia”. Co ciekawe, podobne ograniczenia nie dotyczą tęczowych flag i obrzędów ku czci „dumy LGBT”. To nie tylko rugowanie chrześcijańskiej tożsamości Polski i złamanie wielowiekowej tradycji pokojowego szacunku dla wierzących, ale też uderzenie w prawa zwykłych pracowników warszawskich urzędów – w gwarantowaną im konstytucyjnie wolność sumienia i religii. Rafał Trzaskowski swoją decyzję o usunięciu krzyży z miejskiej przestrzeni publicznej motywuje rzekomą troską o neutralność światopoglądową państwa oraz uczucia osób niewierzących. W rzeczywistości nie mamy do czynienia z żadną walką o neutralność a zwykłą, fanatyczną ateizacją państwa. Konstytucja RP nie przewiduje neutralności światopoglądowej państwa ani „świeckości”, lecz jego bezstronność. Różnica jest o tyle istotna, że użycie tego drugiego pojęcia w tekście Konstytucji było celowe i zamierzone i miało za zadanie wykluczyć postawy władz publicznych wrogie religijności. Nakaz zachowania bezstronności światopoglądowej nakłada na władze – także na Prezydenta Warszawy – obowiązek zachowania postawy życzliwego obserwatora życia religijnego. Innymi słowy – przepis konstytucyjny chroni nas przed inżynierią społeczną i siłowym przeprowadzaniem zmian w strukturze wyznaniowej, czyli dokładnie przed tym, co próbuje robić prezydent Trzaskowski. Dodatkowo, prawo do umieszczania symboli religijnych w budynkach publicznych wynika z konstytucyjnej swobody wyrażania poglądów religijnych. To prawo przysługuje także urzędnikom w Warszawie, a zarządzenie Rafała Trzaskowskiego im je odbiera.

c.d. za tydzień

KOŚCIOŁY I SANKTUARIA ŚWIATA – WŁOCHY

Basilica Santa Maria degli Angeli – Bazylika NMP Anielskiej w Asyżu to wyjątkowa świątynia, która zawiera miejsca uświęcone obecnością św. Franciszka z Asyżu i są centrum duchowości franciszkańskiej. Na polecenie papieża Piusa V, aby przyjąć licznych pielgrzymów przybywających do tego miejsca z całego świata, w latach 1569-1679, zbudowano wielką bazylikę Najświętszej Marii Panny Anielskiej. Silne trzęsienia ziemi, które nawiedziły Umbrię w 1832 r, spowodowały poważne uszkodzenia kościoła. Po zakończeniu długiego i skomplikowanego remontu, 8 września 1840 r. świątynię ponownie otwarto dla wiernych. Barokowa fasada została radykalnie przerobiona z zamiarem nadania jej monumentalności godnej rangi Sanktuarium. Została odsłonięta w czerwcu 1930 r, a na jej szczycie umieszczono imponujący posag Matki Boskiej z pozłacanego brązu, odlany przez Artystyczną Odlewnię Ferdinando Marinelli we Florencji. Decyzja zbudowania bazyliki w tym miejscu była podyktowana także tym, aby zachować kaplice Porcjunkuli i Przejścia, Ogrodu Różanego oraz inne miejsca uświęcone pamięcią św. Franciszka. Świątynia w kształcie krzyża łacińskiego ma 126 m długości i 65 m szerokości. Wnętrze trzynawowej bazyliki ma prosty, surowy styl i wynika z faktu, że powinna nadawać większe znaczenie najważniejszemu dziełu sztuki, które znajduje się w jej wnętrzu – Porcjunkuli. Jest to mały kościółek czy kaplica mieszcząca się w nawie głównej, taki „kościół w kościele”. W jego wnętrzu modlił się św. Franciszek, tu zrozumiał swoje powołanie, przyjął św. Klarę i pierwszych braci oraz otrzymał przebaczenie za swoje wcześniejsze grzechy. Kościółek stał się jednym z ulubionych miejsc świętego. Również wewnątrz Bazyliki znajduje się Kaplica Przejścia. Pierwotnie była to infirmeria pierwotnego klasztoru, jej sławę nadaje fakt, że tutaj 3 października 1226 r. zmarł św. Franciszek oraz dokończył komponowania Pieśni Stworzeń. Nazywana również Pieśnią Brata Słońca jest najstarszym znanym tekstem poetyckim w literaturze włoskiej. W bazylice znajduje się dar papieża Piusa IX dla bractwa franciszkańskiego – pas św. Franciszka. Obok kościoła znajduje się ogród różany, miejsce słynące z pewnego wydarzenia z życia św. Franciszka. Otóż pewnej nocy święty, ogarnięty wyrzutami sumienia, tarzał się nagi w ciernistym ogrodzie różanym. Tradycja głosi, że wszystkie róże straciły kolce gdy zerknęły się z ciałem świętego. Faktem jest, że do dziś ogród różany przepięknie kwitnie i nie posiada kolców. W kompleksie warto zobaczyć też Kaplicę Róż– pierwotny dom św. Franciszka oraz Fontannę Pielgrzymów.

Anita Iwańska – Iovino